Абісаль

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Абіса́ль, абісальная зона (стар.-грэч.: ἄϐυσσος, ábyssos — бяздонны) — зона ложа акіяна, на глыбіні 3—6 км. Характарызуецца адносна слабой рухомасцю вады, тэмпературай яе, блізкай да 0 °C, і нават ніжэй, спецыфічнасцю жывёльнага свету — жывёлы сляпыя ці з вялікімі вачыма, для многіх з іх характэрна біялюмінесцэнцыя (свячэнне).

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Абіса́ль, абісальная зона // Геаграфічныя паняцці і тэрміны: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. М. Курловіч і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — С. 5. — 333 с. — (Энцыкл. б-чка школьніка). — 14 000 экз. — ISBN 5-85700-085-8.
  • Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — 831 с. — 100 000 экз.
  • Геологический словарь: в 2-х томах. / Под редакцией К. Н. Паффенгольца и др. — М.: Недра. 1978. (руск.)
  • Абиссаль // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)