Авет Маркосавіч Авецісян: Розніца паміж версіямі

Авет Маркосавіч Авецісян
Авет Маркосавіч Авецісян
	арм.: Ավետ Մարկոսի Ավետիսյան
Дата нараджэння	12 (24) лістапада 1897
Месца нараджэння	Тыфліс, Тыфліскі павет, Тыфліская губерня[d], Расійская імперыя;
Дата смерці	29 сакавіка 1971 (73 гады)
Месца смерці	Ерэван, Армянская ССР, СССР;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Жонка	Сіран Алавердзян[d]
Адукацыя	Нерсісянская школа[d];
Месца працы	Abelyan-Armenian theater group[d]; Q16400362?; Армянскі тэатр імя Сундукяна;
Прафесія	акцёр
Кірунак	сацыялістычны рэалізм
Прэміі
Узнагароды	;
IMDb	ID 0043100

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 13:46, 7 красавіка 2017

Авет Маркосавіч Авецісян (сапраўднае прозвішча — Васканян) (1897—1971), армянскі савецкі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст СССР (1962)^[2].

Біяграфія

Авет Авецісян нарадзіўся 12 (24) лістапада 1897 года ў Тыфлісе (цяпер Тбілісі) у сям'і рамесніка.

У 1905—1914 гадах вучыўся ў семінарыі Нерсісян (Тыфліс).

У 1916 годзе быў закліканы ў армію на Першую сусветную вайну.

Сцэнічную дзейнасць пачаў у 1917 годзе. Гуляў у тэатрах Баку і Тыфліса, у трупе Аванеса Абеляна. У 1921—1922 гадах — у трупе Амо Харазяна ў Караклісе (цяпер Ванадзор^[2]).

У 1922—1971 гадах — адзін з заснавальнікаў і вядучы актор Першага Дзяржаўнага тэатра Арменіі (цяпер Нацыянальны акадэмічны тэатр ім. Г. Сундукяна).

Творчасці Авецісяна ўласціва імкненне да вострай сатырычнасці, сакавіты гумар. Майстар выразнага жэста, сцэнічнай гаворкі. Гульня адзначана шчырасцю эмоцый, тэмпераментам. У той жа час валодае стрыманай, мяккай манерай выканання, добрым пачуццём меры, лаканічнасцю ў выбары выразных сродкаў.

Член УКП (б) з 1942 года.

Памёр у Ерэване 29 сакавіка 1971 года. Пахаваны на Тахмахскіх могілках.

Узнагароды і званні

Заслужаны артыст Армянскай ССР (30.03.1932)^[3]
Народны артыст Армянскай ССР (1938)
Народны артыст СССР (1962)
Сталінская прэмія другой ступені (1941) — за выкананне ролі Спарапета ў фільме «Зангезур» (1938)
Дзяржаўная прэмія Армянскай ССР (1971)
Ордэн Леніна (27.06.1956)
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (7.01.1936)
Ордэн Чырвонай Зоркі (14.04.1944)
Ордэн «Знак Пашаны» (1.02.1939)
Медалі

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q164396"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124405912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6429958"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2657718"></a>
↑ ^а ^б Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 1. А — Ангоб. 1969. 608 стр., илл.; 47 л. илл. и карт, 1 отд. л. табл.
↑ Хронография Еревана = Երևանի տարեգրությունը. — Ер.: Музей истории города Еревана, 2009. — С. 78. — 240 с.

Літаратура

Вельтман С. Л., Авет Аветисян (Москва, 1939)

[_79c3caa78713c188-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q164396"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124405912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6429958"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2657718"></a>

[bse1-2] а ^б Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 1. А — Ангоб. 1969. 608 стр., илл.; 47 л. илл. и карт, 1 отд. л. табл.

[3] Хронография Еревана = Երևանի տարեգրությունը. — Ер.: Музей истории города Еревана, 2009. — С. 78. — 240 с.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 16: / Радок 16: @@
 Творчасці Авецісяна ўласціва імкненне да вострай сатырычнасці, сакавіты гумар. Майстар выразнага жэста, сцэнічнай гаворкі. Гульня адзначана шчырасцю эмоцый, тэмпераментам. У той жа час валодае стрыманай, мяккай манерай выканання, добрым пачуццём меры, лаканічнасцю ў выбары выразных сродкаў.
-Член [[УКП (б)]] з [[1942] год]а.
+Член [[УКП (б)]] з [[1942]] года.
 Памёр у [[Ерэван]]е [[29 сакавіка]] [[1971]] года. Пахаваны на Тахмахскіх могілках.