Інь і ян: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: 'thumb|Сучасная выява сімвала '''Інь і ян''' (陰陽) — у старажытнакітайскай міфало...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Yin yang.svg|thumb|Сучасная выява сімвала]]
[[Файл:Yin yang.svg|thumb|Сучасная выява сімвала]]
'''Інь і ян''' (陰陽) — у старажытнакітайскай міфалогіі і [[натурфіласофія|натурфіласофіі]] цёмны, жаночы пачатак (інь) і супрацьлеглы яму светлы, мужчынскі пачатак (ян). 3 эпохі Чжоў (1027—256 да н.э.) кітайцы разглядалі неба як увасабленне ян, а зямлю — інь. Увесь працэс светабудовы яны ўяўлялі як вынік узаемадзеяння інь і ян, не проціборства іх, а імкнення адно да аднаго. Сістэму інь і ян шырока выкарыстоўваў [[даасізм]].
'''Інь і ян''' (陰陽) — у старажытнакітайскай міфалогіі і [[натурфіласофія|натурфіласофіі]] цёмны, жаночы пачатак (інь) і супрацьлеглы яму светлы, мужчынскі пачатак (ян). 3 эпохі [[Дынастыя Чжоу|Чжоў]] (1027—256 да н.э.) кітайцы разглядалі неба як увасабленне ян, а зямлю — інь. Увесь працэс светабудовы яны ўяўлялі як вынік узаемадзеяння інь і ян, не проціборства іх, а імкнення адно да аднаго. Сістэму інь і ян шырока выкарыстоўваў [[даасізм]].


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 19:15, 8 мая 2017

Сучасная выява сімвала

Інь і ян (陰陽) — у старажытнакітайскай міфалогіі і натурфіласофіі цёмны, жаночы пачатак (інь) і супрацьлеглы яму светлы, мужчынскі пачатак (ян). 3 эпохі Чжоў (1027—256 да н.э.) кітайцы разглядалі неба як увасабленне ян, а зямлю — інь. Увесь працэс светабудовы яны ўяўлялі як вынік узаемадзеяння інь і ян, не проціборства іх, а імкнення адно да аднаго. Сістэму інь і ян шырока выкарыстоўваў даасізм.

Літаратура