Канфуцый: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат Дадаем: rue:Конфуцій |
LaaknorBot (размовы | уклад) др r2.5.2) (робат Мяняем: no:Konfutse |
||
Радок 26: | Радок 26: | ||
{{Link FA|ms}} |
{{Link FA|ms}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[af:Konfusius]] |
[[af:Konfusius]] |
||
Радок 81: | Радок 86: | ||
[[ga:Confúicias]] |
[[ga:Confúicias]] |
||
[[gan:孔子]] |
[[gan:孔子]] |
||
⚫ | |||
[[gl:Confucio]] |
[[gl:Confucio]] |
||
[[gn:Konfúsio]] |
[[gn:Konfúsio]] |
||
Радок 113: | Радок 117: | ||
[[km:ខុង ជឺ]] |
[[km:ខុង ជឺ]] |
||
[[ko:공자]] |
[[ko:공자]] |
||
⚫ | |||
[[kw:Confucius]] |
[[kw:Confucius]] |
||
[[ky:Конфуций]] |
[[ky:Конфуций]] |
||
Радок 137: | Радок 140: | ||
[[nl:Confucius]] |
[[nl:Confucius]] |
||
[[nn:Konfutse]] |
[[nn:Konfutse]] |
||
[[no: |
[[no:Konfutse]] |
||
[[nov:Kongzi]] |
[[nov:Kongzi]] |
||
[[nrm:Confucius]] |
[[nrm:Confucius]] |
||
Радок 187: | Радок 190: | ||
[[tpi:Kongzi]] |
[[tpi:Kongzi]] |
||
[[tr:Konfüçyüs]] |
[[tr:Konfüçyüs]] |
||
⚫ | |||
[[ty:Confucius]] |
[[ty:Confucius]] |
||
[[ug:كۇڭزى]] |
[[ug:كۇڭزى]] |
||
Радок 207: | Радок 209: | ||
[[zh-classical:孔子]] |
[[zh-classical:孔子]] |
||
[[zh-min-nan:Khóng-chú]] |
[[zh-min-nan:Khóng-chú]] |
||
⚫ |
Версія ад 22:26, 7 лютага 2011
Канфу́цый (Кун Фуцы, пін. Kongfuzi, У-Дж. K'ung-fu-tzu, па-кітайску: 孔子), майстар Канг — кітайскі філосаф, культавая постаць кітайскай культуры, заснавальнік канфуцыянства. Лічыцца, што Канфуцый жыў паміж 551 і 479 да н.э.. Канфуцый нарадзіўся ў горадзе Цюфу кітайскага княства Лу (кіт. 鲁) пад імем Кун Цю. У дзесяць гадоў юнак Канфуцый стаў сіратой.
Канфуцый заснаваў школу фiласофіі, у цэнтры яго вучэння знаxодзiцца парадак, дасягнуць якога можна, стаўшы высокамаральным мужам (цзюнцзы, 君子). Вучэнне Канфуцыя закранае рэлiгійны, фiласофскi i грамадска-палiтычны светапогляды, прычым у грамадскай i палiтычнай этыцы на пярэдні план выступаюць нормы паводзін.
Найбуйнейшы ўплыў на стварэнне заходняй гуманiтарнай гiсторыi склаў яго твор Луньюй ("Гутаркі і суджэнні", 论语). Гэты твор разглядае i тлумачыць чатыры фундаментальныя паняццi яго вучэння: гуманнасць (仁 Жэн), справядлівасць (義 Йi), шанаванне бацькоў (孝 Сяо) i рытуал (禮 Лi).
У 60-гадовым узросце Канфуцый вяртаецца дамоў i сістэматызуе лiтаратурную крыніцу мiнулага — Шы Цзынь (Кнiгу Песняў 詩經).
Творы
- Гутаркі і суджэнні (论语)