Новагародскі павет

Новагародскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе новагародскага ваяводства Вялікага княства Літоўскага ў XV—XVIII стст. Сталіца - Наваградак.

Мяжа са Слонімскім паветам ішла па рацэ Моўчадзь, далей праставала да Пінскага павета паміж Сталавічамі, Палонкай, Уславічамі з аднаго боку і Бусяжам, Быценем і Слонімам з іншага.

У склад новагародскага павета ўваходзілі тэрыторыі Новагародскага гродавага, Глускага і Клецкага старостваў (дзяржаўных воласцяў), а таксама прылеглыя прыватнаўласьніцкія маёнткі. Улучаў наступныя гарады і мястэчкі: Наваградак, Нясвіж, Мір, Любча, Клецак, Цімкавічы, Карэлічы, Стоўбцы, Свержань, Мыш, Рубяжэвічы, Ляхавічы, Здзецел і інш.

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 788 с.: іл. ISBN 985-11-0378-0.
• Powiat nowogródzki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.Tom VII: Netrebka — Perepiat. — Warszawa, 1886. S. 258