Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі

Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі
Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі
Дата нараджэння	1858
Дата смерці	1911
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1883);
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі (1858 — 1911) — расійскі і беларускі грамадзянскі інжынер і архітэктар^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Дзяцінства і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Першапачатковаю адукацыю атрымаў у прыватным рэальным вучылішчы ў Пецярбургу. У 1876 годзе атрымаў у Будаўнічае вучылішча^[1].

Прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1883 годзе быў выпушчаны са званнем грамадзянскага інжынера па першым разрадзе і тады ж прыкамандзіраваны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту^[1]. Разам з тым ён займаўся прыватнай практыкай у Пецярбургу і быў архітэктарам акцыянернага таварыства складоў вогненебяспечных тавараў на воставе Галадае, дзе займаўся пабудовай мураваных, драўляных і толевых баракаў для складу тавараў. У 1886 годзе А. Альхоўскі прызначаны на пасаду малодшага архітэктара ў магілёўскае губернскае праўленне, а з 1887 года складаўся губернскім інжынерам і архітэктарам люблінскага губернскага праўлення^[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Асобныя творы[правіць | правіць зыходнік]

1886-92:
- Свята-Троіцкая царква ў в. Вялікая Зімніца Слаўгарадскага раёна (не захавалася)^[1]
- Свята-Мікольская царква (польск.) (бел. на 350 чалавек у в. Дратаве (укр.) (бел. Любартаўскага павета Люблінскай губерні (па праекце В. І. Сычугова)^[1]
- Будынак для турэмнай адміністрацыі, флігель для бані, пральні і сушыльні і царква пры люблінскай турме^[1]
1912-15:
- Царква Алексія мітрапаліта Маскоўскага (пабудавана ў 1906, зачынена ў 1921, у 1923 перанесена на могілкі і асвечана як Мікольская, страчана ў 1934) у в. Тайцах Гатчынскага раёна Ленінградскай вобласці^[2]^[3]^[4]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Ольховский Александр Валерианович (руск.)

[БЮСС-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892 с. 254-55

[2] Тайцы. Церковь Алексия митрополита Московского (старая) (руск.)

[3] Церковь Николая Чудотворца в Тайцах (руск.)

[4] Алексия митрополита Московского Святителя церковь (пос. Тайцы, Гатчинский р-н) (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]