Ленінградская вобласць
Ленінградская вобласць | |||||
---|---|---|---|---|---|
руск.: Ленинградская область | |||||
|
|||||
Краіна | |||||
Уваходзіць у | |||||
Адміністрацыйны цэнтр | |||||
Дата ўтварэння | 1 жніўня 1927 | ||||
Кіраўнік | Aleksandr Drozdenko[d][2] | ||||
Насельніцтва |
|
||||
Плошча |
|
||||
Часавы пояс | MSD і Еўропа/Масква[d][3] | ||||
Код ISO 3166-2 | RU-LEN | ||||
Тэлефонны код | 813 | ||||
Паштовыя індэксы | 187000–188999 | ||||
Код аўтам. нумароў | 47 | ||||
Афіцыйны сайт (руск.) | |||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ленінградская вобласць — суб’ект Расійскай Федэрацыі, які размешчаны на паўночным захадзе еўрапейскай часткі Расіі. Органы ўлады знаходзяцца ў г. Санкт-Пецярбург. Створана 1 жніўня 1927 года. Мяжуе на поўначы — з рэспублікай Карэлія, на ўсходзе — з Валагодскай вобласцю, на паўднёвым усходзе — з Наўгародскай вобласцю, на поўдні — з Пскоўскай вобласцю, на паўднёвым захадзе — з Эстоніяй, на захадзе — з Санкт-Пецярбургам, на паўначным захадзе — з Фінляндыяй З захаду тэрыторыя вобласці абмываецца водамі Фінскага заліва. Тэрыторыя 85 300 км², што складае 0,5 % плошчы Расіі. Па гэтым паказчыку вобласць займае 39-е месца ў краіне. З захаду на ўсход вобласць працягнулася на 450 км, а найбольшая працягласць з поўначы на поўдзень складае 320 км.
Колькасць насельніцтва — 1643,9 тыс. чал. (2006 год), з якіх у гарадах пражываюць 66,28 %. Нацыянальны склад: рускія — 89,58, украінцы — 2,51 %, беларусы — 1,58 %, татары 0,57 %, фіны 0,48 %.
Падзяляецца на 18 раёнаў. Найбуйнейшыя гарады: Гатчына, Выбарг, Сасновы Бор, Ціхвін, Кірышы, Кінгісеп, Усевалажск, Волхаў, Серталава.
Вядомыя асобы
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ АКТМУ Праверана 13 сакавіка 2015.
- ↑ http://lenobl.ru/gubernator/biografiya/
- ↑ https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe
- ↑ Шахрай С. М., Алексеев С. С., Собчак А. А. и др. Конституция Российской Федерации // Российская газета — Россия: 1993. — Т. 102. — С. 102. — ISSN 1606-5484; 1560-0823 Праверана 27 кастрычніка 2016.