Амбарцум Ліманджан
Амбарцум Ліманджан | |
---|---|
з.-арм.: Համբարձում Լիմոնճեան | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 1768[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 чэрвеня 1839[1][2] |
Месца смерці | |
Краіна | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Hammamizade İsmail Dede Efendi[d] |
Прафесіі | кампазітар, тэарэтык музыкі, настаўнік музыкі |
Інструменты | tambur[d] |
Жанры | класіка |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Амбарцум Ліманджан (арм.: Համբարձում Լիմոնջյան; 1768, Канстанцінопаль — 29 чэрвеня 1839, тамсама) — армянскі кампазітар і музыказнавец. Вынайшаў новы армянскі нотапіс, шырока ўжываную ў Закаўказзі ў XIX стагоддзі, з дапамогай якога запісаў армянскія царкоўныя спевы.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Амбарцум Ліманджан нарадзіўся ў 1768 годзе ў Канстанцінопалі, у беднай сям'і. Услед за бацькам, ён павінен быў стаць краўцам, але паступіў на службу перапіснікам да армянскага архітэктара Грэгара Пальяна. Потым, дзякуючы вакальным дадзеным, ён аказвецца ў доме Аванеса Цюзьяна, дзе навучаецца музычнаму мастацтву. Апроч спеву Ліманджан вывучае армянскую царкоўную, грэчаскую і еўрапейскую музыку, у дасканаласці авалодвае тамбурам. Неўзабаве ён сам пачынае выкладаць, спецыялізуючыся ў армянскім царкоўным спеве. Для фіксацыі мелодыі Ліманджан вынаходзіць уласны нотны запіс (у Турцыі вядомы як «нотапіс Ліманджана»), якая змяняе складаны арабскі запіс і да пачатку XX стагоддзя атрымвае шырокае шыранне спачатку ў Канстанцінопалі, а потым у Закаўказзі. З яго дапамогай пачынаюць запісваць не толькі царкоўную музыку, але і нацыянальныя гарадскія і народныя песні[3].
Далейшую працу па дасканаленні сістэмы армянскага нотапісу працягнулі іншыя армянскія музыканты, у прыватнасці, вучань Ліманджана, Арыстакес Аванісян. Завяршыў яе фармаванне Нікагаяс Ташчан[3]. Дзякуючы «нотапісу Ліманджана» тысячы музычных твораў Асманскай імперыі захаваліся да цяперашніх часоў[4].
Зноскі
- ↑ а б в г Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ а б в г Ով ով է. հայեր / пад рэд. Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — Т. 1. — С. 481.
- ↑ а б Шавердян 1959, с. 207—212.
- ↑ Армянин спас тысячи османских музыкальных произведений(недаступная спасылка) (28/04/2013). Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 8 мая 2015.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Шавердян, Александр Исаакович. Очерки по истории армянской музыки XIX-XX веков: досоветский период. — М.: Государственное музыкальное издательство, 1959.