Анафілактычны шок

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Анафілактычны шок
З-за ацёку Квінке пацыент не можа расплюшчыць вочы
З-за ацёку Квінке пацыент не можа расплюшчыць вочы
МКХ-10 T78.278.2
МКХ-9 995.0995.0
DiseasesDB 29153
MedlinePlus 000844
eMedicine med/128 
MeSH D000707

Анафілактычны шок або анафілаксія — алергічная рэакцыя неадкладнага тыпу, стан рэзка падвышанай адчувальнасці арганізма, які развіваецца пры паўторным увядзенні чужародных бялкоў і сываратак, медыкаментаў, пры ўкусе насякомых. Адно з найбольш небяспечных ускладненняў лекавай алергіі, сканчаецца прыкладна ў 10—20 % выпадкаў смерцю.

Хуткасць ўзнікнення анафілактычнага шоку — ад некалькіх секунд ці хвілін да 2 гадзін ад пачатку кантакту з алергенам. У развіцці анафілактычнай рэакцыі ў хворых з высокай ступенню сенсібілізацыі ні доза, ні спосаб ўвядзення алергена не граюць вырашальнай ролі. Аднак вялікая доза прэпарата павялічвае цяжар і працягласць плыні шоку.

Тэрмін быў уведзены французскім фізіёлагам Шарлем Рышэ, які ў 1913 годзе за даследаванне анафілаксіі атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]