Андрэй Аляксандравіч Дзячэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Аляксандравіч Дзячэнка
Дата нараджэння 14 чэрвеня 1982
Месца нараджэння хутар Кавалёўка, Зімавнікоўскі раён, Растоўская вобласць, РСФСР, СССР
Прыналежнасць Сцяг Расіі Расія
Род войскаў Паветрана-касмічныя сілы Расійскай Федэрацыі
Званне маёр
Часць 47-ы змешаны авіяцыйны поўк
Бітвы/войны Ваенная аперацыя Расіі ў Сірыі
Узнагароды і званні
Герой Расійскай Федэрацыі
Медаль «Удзельніку ваеннай аперацыі ў Сірыі» medal for distinguished military service medal for military valour
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дзячэнка.

Андрэй Аляксандравіч Дзячэнка (руск.: Андрей Александрович Дьяченко; нар. 14 чэрвеня 1982) — расійскі ваенны лётчык 1-га класа, маёр, Герой Расійскай Федэрацыі[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Андрэй Дзячэнка нарадзіўся ў Зімавнікоўскім раёне Растоўскай вобласці. Пасля заканчэння лётнага вучылішча праходзіў службу на лётных пасадах у ВПС[2]. Служыў у 611-м знішчальным авіяцыйнай палку.

З 2015 года ўдзельнічаў у Ваеннай аперацыі Расіі ў Сірыі[1][2].

Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 16 сакавiка 2016 года Дзячэнка, будучы намеснікам камандзіра авіяцыйнай эскадрыллі 47-га змешанага авіяцыйнага палка 105-й гвардзейскай змешанай авіяцыйнай дывізіі 6-й арміі ВПС і СПА, за гераізм, мужнасць і адвагу, праяўленыя пры выкананні воінскага абавязку, ганараваны звання Героя Расійскай Федэрацыі[1].

Працягнуў службу ў расійскай арміі. У 2021 годзе — слухач каманднага факультэта Ваенна-паветранай акадэміі імя прафесара Жукоўскага і Гагарына (Варонеж)[3].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б в Президент РФ. Награждённые государственными наградами Российской Федерации (руск.). Администрация Президента РФ (17.03.2016 г.). Праверана 4 чэрвеня 2016.
  2. ↑ а б Мария Красовская. В Бежецке прошла встреча с Героем России Андреем Александровичем Дьяченко (руск.). Газета «Все Для Вас Бежецк» (19 Марта 2016 года, 13:07). Праверана 4 чэрвеня 2016.
  3. ↑ Кириченко В. О порядочности и решительности. Подполковник Андрей Дьяченко получает знания и приобретает опыт в качестве слушателя командного факультета ВУНЦ ВВС «Военно-воздушная академия имени профессора Н.Е. Жуковского и Ю.А. Гагарина» (Воронеж). // Красная звезда. — 2021. — 10 декабря. — С.7.. Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2021. Праверана 12 снежня 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Андрэй_Аляксандравіч_Дзячэнка&oldid=4377367"