Атласнае перапляценне
Атласнае перапляценне[1] — адно з трох асноўных перапляценняў. Яго будова істотна адрозніваецца ад двух іншых, то ёсць палатнянага і саржавага.
Тканіны атласнага перапляцення з’яўляюцца аднабаковымі тканінамі і вельмі мяккія, гнуткія і бліскучыя з аднаго боку. Такім чынам, эфекты (колер, бляск) вызначаюцца ўтком (сацін) з аднаго боку і асновай (атлас) з другога.
Раней выразна адрознівалі атласныя і сацінавыя перапляценні. У цяперашні час абодва перапляценні называюцца атласнымі, а апісанне (уток або аснова) паказвае на перавагі дадзенага ўкладу. Аднак стала прынята называць тканіну з атласным перапляценнем асновы атласам, а тканіну з атласным перапляценнем утка — сацінам[2].
Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]
Асноўнае атласнае перапляценне выкарыстоўваецца для вытворчасці баваўняных, ільняных і шаўковых тканін. Ён таксама часцей за ўсё выкарыстоўваецца для запаўнення малюнкаў на жакардавых тканінах.
Зноскі
- ↑ Лазука, Барыс Андрэевіч. Слуцкія паясы і еўрапейскі тэкстыль XVIII стагоддзя. Малы лексікон / Б. А. Лазука; [фота: Б. А. Лазука, М. П. Мельнікаў]. ― Мінск : Беларусь, 2015. — 170, [2] с. : каляр. іл., партр. ; 30 см. Фактычная дата выхаду ў свет ― 2014. ― Бібліяграфія: с. 170―171.
- ↑ Tomasz Janusz: Tkactwo (cz. III). Warszawa: Wydawnictwo Przemysłu Lekkiego i Spożywczego, 1963.