Бломбас

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Бломбас
Blombos
Каардынаты: 34°24′52″ пд. ш. 21°13′21″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне ПАР, Заходне-Капская правінцыя
Змяшчаючыя пароды вапняк

Бломбас (афр.: Blombos, літар. «квітнеючы лес») — вапняковая пячора на паўднёвым узбярэжжы паўднёва-афрыканскай рэспублікі. Пячора атрымала вядомасць у сувязі з выяўленнем у ёй упрыгожванняў з 41 ракавіны Nassarius kraussianus і іншых вырабаў ранніх Homo sapiens, якія датуюцца узростам каля 75 000 гадоў таму.

Датыроўка культурных пластоў пячоры Бломбас. Зверху ўніз: LSA — позні палеаліт, менш за 2000 гадоў; пласт без археалагічных знаходак, каля 70 тысяч гадоў; М1 і М2 Still Bay — першы і другі пласты сярэдняга палеаліту, каля 73 000 і каля 77 000 гадоў таму; M2 Hiatus — пласт без археалагічных знаходак, каля 80 тысяч гадоў; М3 — трэці пласт сярэдняга палеаліту, больш за 125 000 гадоў таму.

Раскопкі праводзяцца з 1991 года. Ідэнтыфікаваныя тры культурных пласта, якія адносяцца да сярэдняга палеаліту, М1, М2 і М3, узрост якіх складае каля 71, 78 і 100-140 тысячаў гадоў адпаведна[1]. Перыяды, калі пячора была заселеная, чаргуюцца працяглымі перыядамі, калі яна пуставала[2]. У пячоры знойдзены прылады з косці, каралі з марскіх ракавін і кавалкі охры, якія адносяцца да перыяду М1, а таксама касцяныя прылады і охра ў пластах М2 і М3.

Характэрным маркерам фазы М1 з'яўляюцца востраканечнікаў, тыповыя для сцілбейскай індустрыі, як скончаныя, так і на розных стадыях вырабу, побач з якімі прысутнічаюць невялікія аскепкі каменя, якія сведчаць, што вырабы вырабляліся непасрэдна ў пячоры. Усяго знойдзена больш за 400 востраканечнікаў. Камень, з якіх яны зроблены, здабывалі не менш, чым у 30 км ад месца знаходак. Мяркуючы па характары драпін, востраканечнікі выкарыстоўвалі як наканечнікі дзіды[3]. Спосаб вырабу востраканечнікаў раней лічыўся характэрным для існаваўшай шмат пазней у Еўропе салютрэйскай культуры[4][5]. Акрамя іх знойдзена больш за 60 пацерак, вырабленых з ракавін Nassarius kraussianus. З іх 27, верагодна, складалі раней адны каралі. Аналагічныя пацеркі некалькі большага ўзросту знаходзілі на Блізкім Усходзе і на поўначы Афрыкі, на стаянках атэрыйскай культуры[6]. У пячоры Бломбас знойдзена таксама больш за 15 вырабаў з косці перыяду М1 і два каменя з геаметрычнымі (рашэцістымі) малюнкамі охрай. Малюнкі на адным з камянёў, падобныя на хэштэг, датаваныя узростам у 73 тыс. л. н., што робіць іх найстарэйшымі вядомымі на сённяшні дзень прыкладамі нефігуратыўнага мастацтва[7].

Для фазы М2 таксама характэрныя вырабы з косткі, у колькасці больш за 20, але тэхналогія апрацоўкі каменя прыкметна горш. У фазе М3 артэфакты з косткі адсутнічаюць, а вырабы з каменя таго ж паходжання маюць параўнальна грубае аздабленне, нярэдка без рэтушы. Вялікія кавалкі охры з гравіроўкай прысутнічаюць ва ўсіх пластах. У ніжніх пластах агмені вельмі вялікія і з шматлікімі рэшткамі малюскаў. Рэшткі костак жывёл, у колькасці больш за тысячу, належаць мноству відаў, сярод якіх рыбы, ластаногія, уключаючы дэльфінаў, наземныя млекакормячыя, у асноўным грызуны, даманавыя і дробныя пустарогія, а таксама дзевяць зубоў чалавека, пераважна малочных, але косткі чалавека адсутнічаюць. Зубы належалі вельмі грацыльным людзям, парэшткі якіх знаходзяць у іншых рэгіёнах Паўднёвай Афрыкі.

Клімат і навакольнае асяроддзе[правіць | правіць зыходнік]

Хоць зараз ад пячоры да мора толькі 100 м, у перыядзе М1 ўзровень мора быў на на 60 — 70 метраў ніжэй, і берагавая лінія праходзіла ў 10 — 25 км ад пячоры. У 12 км, у вусці ракі Гукоу, размяшчаецца горад Сцілбай, дзе выяўлены яшчэ адзін помнік сцілбейскай культуры, які даў назву ўсёй культуры. Мяркуючы па наносам пяску ўнутры пячоры, у тую эпоху замест мора пад пячорай распасціраўся шырокі пляж. Колькасць рэшткаў ракавінаў ў пласце М1 мінімальна, што, верагодна, тлумачыцца аддаленасцю берага мора. У фазе М2 ўзровень мора быў вышэй, але ўсё ж ніжэй сучаснага, і мора адлучала ад пячоры каля пяці кіламетраў. Клімат у фазе М2 быў цёплым і ўмераным, а ў фазе М1 параўнальна прахалодным. У канцы фазы М3 ракавін ў пячоры больш за ўсё, што ўскосна паказвае на блізкасць берагавой лініі. Мяркуюць, што гэты перыяд адпавядае канца Мікулінскага (эемскага) міжледніковага перыяду, калі тэмпературы ў сярэднім былі на 1 — 2 °C вышэй сучасных, а ўзровень мора — на 3 — 10 м вышэй сучаснага, і яно падыходзіла непасрэдна да падножжа пячоры, размешчанай на 35 м вышэй сучаснага ўзроўню мора.

Зноскі

  1. Botha, Rudolf P (2009). The cradle of language. Oxford University Press. p. 49. ISBN 978-0199545858. {{cite book}}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка)
  2. P. Mellars, K. Boyle, O. Bar-Yosef and C. Stringer, рэд. (October 2007). Rethinking the Human Revolution: New Behavioural and Biological Perspectives on the Origin and Dispersal of Modern Humans. McDonald Institute Monographs. McDonald Institute for Archaeological Research. ISBN 1-902937-46-5.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: editors list (link)
  3. Villa, P., Soressi, M., Henshilwood, C.S. and Mourre, V. (2009) — " The Still Bay points of Blombos Cave (South Africa) ", Journal of Archaeological Science, vol. 36, 2, pp. 441—460.
  4. Рецепту «жарки» стрел оказалось 75 тысяч лет
  5. Mourre, V., Villa, P. and Henshilwood, C.S. (2010) — " Early use of pressure flaking on lithic artifacts at Blombos Cave, South Africa ", Science, vol. 330, n° 6004, pp. 659—662.
  6. Bouzouggar, A., Barton, N., Vanhaeren, M., d'Errico, F., Collcutt, S., Higham, T., Hodge, E., Parfitt, S., Rhodes, E., Schwenninger, J.-L., Stringer, C., Turner, E., Ward, S., Moutmir, A. and Stambouli, A. 2007. 82,000-year-old shell beads from North Africa and implications for the origins of modern human behavior Архівавана 18 чэрвеня 2008. Proceedings of the National Academy of Sciences, June 4, 2007
  7. The earliest known drawing in history sends a message through 73,000 years, 12 SEPTEMBER 2018

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]