Вапняк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вапняк

Вапня́к — асадкавая горная парода арганічнага, радзей хемагеннага паходжання, якая складаецца амаль на 100 % з CaCO3 (карбанату кальцыю) у форме крышталёў кальцыту рознага памеру.

Вапняк, які складаецца пераважна з ракавін марскіх жывёл і іх абломкаў, завецца ракушнікам (ракушачнікам).

Рэчывы, якія ўваходзяць у склад вапняку, здольныя хоць і ў малой колькасці, але растварацца ў вадзе, а таксама павольна раскладацца на вуглякіслы газ і адпаведныя асновы. Першы працэс — найважнейшы фактар утварэння карставых пячор, другі праходзіць на вялікіх глыбінях пад дзеяннем глыбіннага цяпла Зямлі, дае крыніцу газу для мінеральных водаў.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Вапняк выкарыстоўваецца ў будаўніцтве, металургіі, хімічнай і шкляной прамысловасці, мастацтве, сельскай гаспадарцы (вапнаванне глебы, мінеральная падкормка жывёле).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Вапняк // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 507. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
  • Вапняк // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 151. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Известняк // Сельскохозяйственный энциклопедический словарь / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 174. — 656 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]