Вайна за брэтонскую спадчыну

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вайна за брэтонскую спадчыну
Бітва пры Арэ. Мініяцюра Жана Кювілье (каля 1400 года)
Бітва пры Арэ. Мініяцюра Жана Кювілье (каля 1400 года)
Дата 13411364
Месца герцагства Брэтань
Вынік Герандскі дагавор (перамога дома Манфор)
Праціўнікі
Armoiries Jean de Montfort.svg Дом Манфор
Armoiries Bretagne - Arms of Brittany.svg Брэтань
Royal Arms of England (1340-1367).svg Плантагенеты
Blason Blois-Châtillon.svg Дом Блуа
Armoiries Bretagne - Arms of Brittany.svg Брэтань
Arms of the Kings of France (France Ancien).svg Францыя
Blason Castille Léon.svg Кастылія
Камандуючыя
Armoiries Jean de Montfort.svg Жан II дэ Манфор
Blason Nord-Pas-De-Calais.svg Жанна Фландрская
Armoiries Jean de Montfort.svg Жан III дэ Манфор
Royal Arms of England (1340-1367).svg Эдуард III
Blason Jean Chandos.svg Жан Шандо
Blason Clisson.svg Алівье дэ Клісон
Arms of Knollys (Knolles, Knowles).svg Роберт Нолес
Blason Blois-Châtillon.svg Карл дэ Блуа
Blason Jeanne de Penthièvre.svg Жанна дэ Пенцьеўр
Arms of the Kings of France (France Ancien).svg Карл V
Бертран Дзюгеклен
Blason Jehan de Beaumanoir.svg Жан дэ Бамануар
Blason Comtes fr de Clermont-en-Beauvaisis.svg Гі II дэ Несль
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вайна за брэтонскую спадчыну (фр.: guerre de Succession de Bretagne) або вайна дзвюх Жанн (фр.: guerre des deux Jeanne) — другарадны ваенны канфлікт, які выбухнуў падчас Стагадовай вайны ў 13411364 гг. паміж Домам Блуа і Домам Манфор за кантроль над герцагствам Брэтань.

Вайна пачалася пасля смерці герцага Жана III Брэтонскага, які не пакінуў спадкаемцаў. Жанна дэ Пенцьеўр і Жанна Фландрская аспрэчвалі адна ў адной спадчыннае права і, у рэшце рэшт, падштурхнулі сваіх мужоў, Жана дэ Манфора і Карла дэ Блуа заявіць свае правы на герцагства. У тыя часы Англія і Францыя ўжо некалькі год знаходзіліся ў стане канфлікту (Стагадовая вайна пачалася ў 1337 годзе). Эдуард III абвясціў сябе каралём Францыі, і Жан дэ Манфор прынёс яму амаж. А Карл дэ Блуа пакляўся ў адданасці свайму дзядзьку, Філіпу VI.

У 1341 годзе французы ўзялі ў палон Жана дэ Манфора і аддалі герцагства Карлу дэ Блуа, але ў 1342 годзе Эдуард III высадзіўся ў Брэсце. Жана дэ Манфора кінулі ў турму, Жанна Фландрская звар’яцела. У 1343 годзе было заключана перамір’е.

Status quo саблюдаўся аж да да паражэння французаў у бітве пры Арэ ў 1364 годзе. Перамога праанглійскай партыі дазволіла ў 1365 годзе заключыць першую Герандскі дагавор, якая зрабіла законным спадкаемцам Жана IV Брэтонскага. Жан у сваю чаргу падпісаў саюзны дагавор з Англіяй.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Michael C. E. Jones: The Breton Civil War; in: John Joseph Norman Palmer (Hrsg.): Froissart: historian; Woodbridge: 1981; ISBN 0-8476-7029-5lt. Amazon: The Boydell Press, 1980; ISBN 978-0-85115-146-5
  • Jean-Christophe Cassard: La guerre de Succession de Bretagne, Coop Breizh, Spézet, 2006, 354 p.
  • Jean-Pierre Leguay & Hervé Martin, Fastes et malheurs de la Bretagne ducale 1213—1532, Rennes, Ouest-France, 1982, (ISBN 285882309X)
  • Arthur de La Borderie, Barthélémy Pocquet, Histoire de Bretagne, tome IV : 1364—1515, Rennes, Librairie générale de J. Plihon et L. Hommay, 1906.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]