Востраў-прывід

Фрагмент карты Carta Marina (XVI стагоддзе) з выявай вострава Туле, які ўбачыў Піфей.

Востраў-прывід — агульная назва для астравоў, якія ў розны час маляваліся на картах, але на самай справе не існуюць. З часоў антычнасці ў Еўропе абмяркоўвалася існаванне астравоў на захад ад Геркулесавых слупоў (Антылія) і на паўночны захад ад Брытаніі (Туле). У часы Вялікіх геаграфічных адкрыццяў на карты трапіла вялікая колькасць уяўных астравоў, за якія прымалі айсбергі і верхнія міражы. Не выключана, што некаторыя астравы-прывіды (напр., Фердынандэя блізу Сіцыліі, востраў Томпсан у Паўднёвай Атлантыцы) калісьці існавалі, але пасля былі знішчаныя стыхіяй.

Ад астравоў-прывідаў варта адрозніваць міфічныя астравы, існаванне якіх ніколі не было прадметам навуковай цікавасці (у «Адысеі» — Ээя і Агігія, у рускіх казках — востраў Буян), і міфічныя кантыненты, якія на карты таксама не наносяць (Атлантыда, Пацыфіда, Арктыда, Лемурыя).

Літаратура

• Henry Stommel Lost Islands: The Story of Islands That Have Vanished from Nautical Charts. University of British Columbia Press, 1984. ISBN 0-7748-0210-3
• Куприн А. М. Слово о Карте. — М.: Недра, 1987. — 143 с.
• Рамсей Р. Открытия, которых никогда не было