Гемэрытрын

Структурная схема бялку гемэрытрына

Гемэрытрын (ад стар.-грэч.: αἷμα — кроў і стар.-грэч.: ερυθρός — чырвоны) — алігамерны жалезаўтрымальны бялок класа металапратэінаў, выяўлены ў крыві некаторых бесхрыбетных жывёл. Здольны зварачальна звязвацца з кіслародам, забяспечваючы яго перанос у тканкі. Гемэрытрын выкарыстоўваецца для транспарту кіслароду ў крыві плечаногіх, сіпункулід, прыяпулід, некаторых кольчатых чарвякоў (паліхет). Акрамя таго, гемэрытрын выяўлены ў метанатрофнай бактэрыі Methylococcus capsulatus. Міягемэрытрын — аналаг міяглабіну хрыбтовых, выяўляецца ў цягліцах некаторых марскіх бесхрыбетных.

Спасылкі

• 1HMD — будова дэоксі-формы гемэрытрыну сіпункуліды Themiste dyscrita на PDB
• 1HMO — будова аксігеніраванай формы гемэрытрыну Themiste dyscrita на PDB
• 2MHR — будова азіда-мет-міягемэрытрыну Themiste zostericola на PDB
• IPR002063 — апісанне на InterPro

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпедыі, калі ласка, карыстайцеся падказкай і пастаўце спасылкі ў адпаведнасці з прынятымі рэкамендацыямі.