Перайсці да зместу

Гіпертэрмія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гіпертэрмія
МКХ-10 T67.067.0
МКХ-9 992.0992.0
МКБ-9-КМ 780.6
DiseasesDB 5690
MedlinePlus 000056
eMedicine med/956 
MeSH D018883
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гіпертэрмія — пераграванне, назапашванне залішняга цяпла ў арганізме чалавека і жывёл з павышэннем тэмпературы цела, выкліканае знешнімі фактарамі, якія абцяжарваюць цеплааддачу ў навакольнае асяроддзе або павялічваюць паступленне цяпла звонку. Гіпертэрмія ўзнікае пры максімальнай напрузе фізіялагічных механізмаў тэрмарэгуляцыі (потаавылучэнне, пашырэнне скурных сасудаў і інш.) і, калі своечасова не ліквідаваны прычыны, што выклікаюць гіпертэрмію, гіпертэрмія няўхільна прагрэсуе, сканчаючыся пры тэмпературы цела каля 41-42 ° С цеплавым ударам. Гіпертэрмія суправаджаецца павышэннем і якаснымі парушэннямі абмену рэчываў, стратай вады і соляў, парушэннем кровазвароту і дастаўкі кіслароду да мозгу, якія выклікаюць ўзбуджэнне, часам курчы і страту прытомнасці. Высокая тэмпература пры гіпертэрміі пераносіцца цяжэй, чым пры шматлікіх ліхаманкавых захворваннях.