Дом Намікоса
| Славутасць | |
| Дом Намікоса | |
|---|---|
| руск.: Дом Номикоса | |
| 47°12′36″ пн. ш. 38°56′24″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Расія |
| Горад | Таганрог, вуліца Грэчаская, 53 |
| Архітэктурны стыль | цагляны стыль[1] |
| Заснавальнік | купец Мікалай Міхайлавіч Ламбока |
| Дата заснавання | трэцяя чвэрць XIX стагоддзя |
| Статус | аб'ект культурнай спадчыны |
 |
|
Дом Намікоса — аб'ект культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння другой паловы XIX стагоддзя ў горадзе Таганрогу Растоўскай вобласці. Знаходзіцца па адрасе вуліца Грэчаская, 53[2]. Ставіцца да помнікаў гісторыі і культуры[1].
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Дом па вуліцы Грэчаскай, 53 у горадзе Таганрогу з'явіўся ў трэцяй чвэрці XIX стагоддзя. Ён быў пабудаваны для сям'і часовага купца II гільдыі Мікалая Міхайлавіча Ламбока. У яго і ў яго жонкі Паўліны Васільеўны было некалькі дзяцей. Вядома пра нараджэнне першага дзіцяці — сына Васіля — 31 студзеня 1867 года, праз пару гадоў з'явілася дачка Марыя.
У 1866—1867 годзе дом па вуліцы Грэчаскай, 53 быў прададзены і перайшоў ва ўласнасць Каламіры Васільеўны — жонкі Антона Дзмітрыевіча Намікос. У дакументах першай паловы XIX стагоддзя захавалася інфармацыя, якая, магчыма, тычыцца Антона Дзмітрыевіча: ёсць запіс пра нараджэнне 1 жніўня 1831 года і пра хрышчэнне 16 жніўня таго ж года хлопчыка Антонія — сына Андрэя Рыгоравіча Наміко і Яфіміі Ларыёнаўны.
Сям'я ж самога Антона і Каламіры Намікос была шматдзетнай: вядома пра нараджэнне дзяцей, якія атрымалі імёны Васіля, Каліёпы, Кацярыны, Міхаіла, Евангеллі і Аляксандра. Старэйшы сын Васіль быў народжаны ў 1884 годзе, Аляксандр і Евангелля былі двайнятамі. Каламіра Намікос сур'ёзна займалася перабудовай набытага дома і дамаглася ў гэтым вынікаў. Яе муж вёў у горадзе актыўную дзейнасць — заснаваў макаронную фабрыку, а потым і вальцавы млын — яго ён пабудаваў у 1882 годзе. Прадукцыя, якая выраблялася на яго прадпрыемствах, прызнавалася такой, што мела высокую якасць і была ганаравана некалькіх узнагарод[3]. Пра самага ўласніка вядомыя цікавыя падрабязнасці: ён валодаў вясёлым норавам і быў трапным стралком, заснаваў трэцюю ў горадзе кіназалу «Ілюзіён», якая, праўда, праіснаваў зусім нядоўга[4].
Памёр Антон Намікос 12 сакавіка 1894 года. З 1912 года часткова яго дом быў заняты частку агентурна-камісійнай канторай таганрожца па прозвішчы Панагіёта. У 1920 годзе будынак займала прафесійная медычная школа, у розны час званая медычным тэхнікумам, медычным вучылішчам і фельчарска-акушэрскай школай.
Дом купца Намікос да 1925 года прыналежаў яго нашчадкам. У 1941 годзе тут быў адкрыты публічны дом[3]. З 1992 года дом будынак ставіцца да спіса аб'ектаў культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння, у доме месціцца «Спецпраекттрэст»[2].
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Вуглавы двухпавярховы дом, якаія быў пабудаваны ў цагляным стылі. У пачатку XX стагоддзя з'явілася дадатковае архітэктурнае афармленне ў выглядзе гаўбца і вежкі. Упрыгожваннем фасада сталі замкавыя камяні, сандрыкі і цагляныя ліштвы. Вокны на другім паверсе створаны ў паўцыркулярнай форме і апраўлены трохчвартковымі цаглянымі калонамі. Фігурныя і паўцыркулярныя франтоны мясцуюцца над карнізам з сухарыкам[1].
Зноскі
- ↑ а б в Номикоса дом//Энциклопедия Таганрога, Ростов-на-Дону. Ростиздат, 2003
- ↑ а б Объекты культурного наследия регионального значения Архівавана 16 сакавіка 2017.
- ↑ а б Дом 53, Петровская улица Архівавана 16 сакавіка 2017.
- ↑ Дом 42, Петровская улица Архівавана 16 сакавіка 2017.