Закон мінімуму відаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Закон мінімуму відаў — гэта парадокс  (руск.) саланаватых вод, адкрыты Рэманэ (1934) закон, паводле якога мінімум марскіх і прэснаводных відаў жывёл назіраецца ў саланаватай (блізкай да прэснай вадзе) зоне (пры салёнасці  (руск.) 5 — 8 ). У літаратуры вядомы таксама пад назвай «Эфект Рэманэ» («Arten-Minimum Remane»).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]