Зімаза
Зімаза — сукупнасць ферментаў спіртавога браджэння, якія выдзяляюцца дражджамі і садзейнічаюць пераўтварэнню цукру ў спірт[1]. Упершыню зімаза была выдзелена з клетак дрожджаў у 1897 годзе нямецкім хімікам Эдуардам Бухнерам, які ўпершыню ферментаваў цукар без удзелу жывых клетак, за што атрымаў у 1907 годзе Нобелеўскую прэмію па хіміі.
Зноскі
- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 1 : А—Л. — 1999. — С. . — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4, С.500
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
