Казацкая старшына

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Маларасійскі гербоўнік

Казацкая старшына — ваенна-адміністрацыйны апарат Запарожскай Сечы, Войска Запарожскага (рэестравай), Гетманшчыны і Слабадской Украіны, прадстаўнікі якога пасля атрымалі ў Расійскай Імперыі ваенныя і грамадзянскія чыны, дваранскае званне[1].

Старшыной у Маларосіі (Гетманшчыне) называліся першапачаткова асобы, якія займалі ў казачым войску пэўныя пасады (урады) ваенна-адміністрацыйнага апарата таго ці іншага ўзроўню — вайсковага (пры гетмане), у паліцах і сотнях. Адпаведна гэтай градацыі, казацкая старшына дзялілася на генеральную, палкавую і сотню. Неўзабаве паняцце «казацкая старшына» значна пашырылася.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Старшы́на казацкая // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 164. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Ефименко А. Я.  (руск.) «Малорусское дворянство и его судьба» — 1891.
  • Романович-Славатинский А. В. Дворянство в России от начала XVIII в. — СПб., 1870.
  • «Историческая и статистическая записка о дворянском сословии и дворянских имуществах Черниговской губернии» (составлена черниговским губернским предводителем дворянства в 1838 г.; напечатана первоначально в I т. «Материалов для статистики Российской империи» — СПб., 1839; — перепечатана графом Г. А. Милорадовичем в Чернигове, 1894 г.
  • Миллерт Д. П. «Превращение казацкой старшины в дворянство» // «Киевская Старина», 1897.
  • Лазаревский А. М. «Замечания на исторические монографии Д. П. Миллера о малорусском дворянстве и о статутовых судах»
  • ряд очерков Лазаревского А. М. в «Записках Черниговского Статистического Комитета», «Русском Архиве», «Историческом Вестнике» и «Киевской Старине».
  • «Малороссийский гербовник» под ред. Лукомского В. К. и Модзалевского В. Л. — СПб., 1914.