Талом тонкі ў выглядзе скарынкі, рэдка патоўшчаны, ад гладкага да злёгку бародаўчатага, шэры, цёмна-шэры, аліўкавы, часам з зеленаватым адценнем, матавы або радзей бліскучы. Радзей талом арэалаваны, з нераўнамерна бародаўчатай паверхняй. На паверхні талома часам утвараюцца сарэдыі. Стрыжань белы. Пладовыя целы (апатэцыі) круглаватыя, сядячыя, разнастайнай афарбоўкі — светла-жоўтыя, аранжавыя і ржава-чырвоныя. Сумкі з 8 спорамі, радзей 12-16. Споры ад эліпсоідных да шырокаавальных, ад кароткіх да больш-менш падоўжаных, 2‑клетачныя, бясколерныя, біпалярныя; спелыя споры 4‑клетачныя. Талом з жоўта-аранжавымі або ржава-чырвонымі пігментамі.
У свеце род налічвае каля 300 відаў, шырока распаўсюджаных па ўсім свеце, сягаючы ад Антарктыды[1] да высокіх шырот Арктыкі[2]. Яго знаходзілі ў паўночных шыротах Паўночнай Амерыкі і Расіі. Толькі на Брытанскіх астравах сустракаецца каля 30 відаў[3]. Асабліва багата прадстаўнікоў роду ў арыдных і міжземнаморскіх рэгіёнах. У 2007 годзе быў адкрыты новы від гэтага роду — Caloplaca obamae, названы ў гонар прэзідэнта ЗША Барака Абамы[4]. На Беларусі пашыраныя калаплака васковая (Caloplaca cerina), калаплака вогненная (Caloplaca pyracea) і інш.
Лішайнікі сустракаюцца на камяністым субстраце, кары дрэў, драўніне, імхах, раслінных рэштках і на глебе. Спараносяць у вільготны перыяд зімой і вясной. Індыкатарныя расліны.