Канстытуцыя Берліна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Канстытуцыя Берліна — асноўны закон нямецкай федэральнай зямлі Берлін. Сучасны варыянт Канстытуцыі быў прыняты Берлінскай Палатай прадстаўнікоў 8 чэрвеня 1995 года і адобраны жыхарамі падчас рэферэндуму 22 кастрычніка.

Берлінская Канстытуцыя 1995 г. замяніла Канстытуцыю 1 верасня 1950 года. Істотныя адрозненні ад старога варыянту знаходзяцца ў другім раздзеле, дзе была павялічана колькасць асноўных правоў. Таксама ўведзена забарона на дыскрымінацыю. У раздзеле III пашыраны правы членаў Еўрапарламента, была заснаваная пасада супрацоўніка па абароне даных. Раздзел V заснаваў права на арганізацыю ўсенародных рэферэндумаў. Нарэшце, раздзел VII заклаў аснову для Канстытуцыйнага Суда Берліна.

Канстытуцыя 1950 г. абвяшчала свой суверэнітэт на ўсёй тэрыторыі Берліна, уключаючы ўсходнюю частку горада.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Hans-Joachim Driehaus (Hrsg.): Verfassung von Berlin. Taschenkommentar. Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden 2002, ISBN 3-7890-7794-1.
  • Gero Pfennig, Manfred J. Neumann (Hrsg.): Verfassung von Berlin. Kommentar. 3. neubearbeitete Auflage, de Gruyter, Berlin 2000, ISBN 3-11-015524-9 (Sammlung Guttentag).
  • Hans J. Reichhardt (Hrsg.): Die Entstehung der Verfassung von Berlin. Eine Dokumentation. 2 Bände, de Gruyter, Berlin 1990, ISBN 3-11-012414-9.
  • Dieter Wilke, Jan Ziekow: Die Entwicklung von Status und Verfassung des Landes Berlin seit 1945. In: JöR. Band 37, 1988, ISBN 3-16-645461-6, S. 168 ff.
  • Werner Breunig: Verfassungsgebung in Berlin 1945–1950. Duncker und Humblot, Berlin 1990, ISBN 3-428-06965-X.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]