Кападастр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Разнавіднасць спружыннага кападастра.
Разнавіднасць спружыннага кападастра.
Замкавы кападастр на грыфе гітары.

Кападастр (італ.: capo — галоўка, верх; і tasto — лад; даслоўна: верхні парожак) — заціск, які выкарыстоўваецца ў струнна-шчыпковых інструментах (гітара, балалайка, мандаліна), для вышыннай транспазіцыі шляхам штучнага пакарочвання якая гучыць часткі струн. Кападастр — прыватны выпадак скардатуры, здаўна ўжывальнай на многіх струнных інструментах.

Кападастр мяняе вышынны строй гітары за кошт устаноўкі яго на адным з ладоў грыф. Прыклад (для класічнай шасціструннай гітары):

Нармальны (стандартны) строй: E B(H) G D A E.

Строй пры ўсталёўцы каподастра на першым ладу: F C G# D# A# F.

У фартэпіяна і раялі кападастрам называюць металічную планку (прышрубоўваецца да вірбельбанку або чыгуннай рамы), якая прыціскае струны да струннага штабіку[1].

Характэрныя факты[правіць | правіць зыходнік]

  • У італьянскай мове «capotasto», ад якога і з’явіўся тэрмін «кападастр», пазначае верхні парожак (нулявы лад) на струнным інструменце[2].

Зноскі

  1. Словарь терминов фортепиано. Настройка пианино в Москве. pianomax.ru. Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2021. Праверана 10 студзеня 2021.
  2. Capotatso // James Franklin Warner. A Universal Dictionary of Musical Terms. J. H. Wilkins & R. B. Carter, 1842. С. XIX. (англ.)