Перайсці да зместу

Карл Якаб Сундэваль

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Карл Якаб Сундэваль
шведск.: Carl Jakob Sundevall
Род дзейнасці арнітолаг, заолаг, арахнолаг, выкладчык універсітэта, энтамолаг
Дата нараджэння 22 кастрычніка 1801(1801-10-22)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 лютага 1875(1875-02-02)[1] (73 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карл Якаб Сундэваль (шведск.: Carl Jakob Sundevall; 22 кастрычніка 18012 лютага 1875) — шведскі заолаг.

Скончыў Лундскі ўніверсітэт і атрымаў ступень доктара філасофіі ў 1823 годзе. Пасля гэтага падарожнічаў па Усходняй Азіі, затым вывучаў медыцыну і атрымаў ступень доктара медыцыны ў 1830 годзе. З 1833 года працаваў у Шведскім музеі прыродазнаўчай гісторыі (Стакгольм); у 1839—1871 гадах — у якасці прафесара і захавальніка сектара пазваночных жывёл. Навуковая дзейнасць яго датычылася розных галін заалогіі, пераважна сістэматыкі пазваночных (асабліва птушак) і некаторых бесхрыбтовых жывёл. Сундэваль апісаў сысуноў, птушак, павукападобных, насякомых і ігласкурых у заалагічнай частцы ў творы Гемара «Voyages de la commission scientifique du nord, 2-е partie» (1 т., Парыж, 1842—1845).

У 1856 апублікаваў сістэму фанетычнай транскрыпцыі шведскай мовы ў працы Om phonetiska bokstafver («Пра фанетычныя літары»), пасля якая стала асновай для Landsmålsalfabetet.

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.