Карыяклептыя

Карыяклептыя — гэта стратэгія цэлявай эвалюцыі, пры якой цэля драпежніка забірае ядро цэлі іншага арганізма, каб папоўніць свае біяхімічныя магчымасці.^[1]

У адпаведным працэсе клептапластыі драпежнік аддзяляе пластыды (асабліва хларапласты) з водарасцяў. Хларапласты ўсё яшчэ могуць фотасінтэзаваць, але доўга не функцыянуюць пасля разбурэння цэляў ахвяры. Калі драпежнік можа таксама ізаляваць ядры цэляў ахвяры для кадавання бялкоў для пластыд, ён можа падтрымліваць іх працу. Карыяклептыя — гэта ізаляцыя ядраў; нават пасля гэтага ядры ўсё яшчэ здольныя да транскрыпцыі.

Джонсан і інш. апісалі і далі назву карыяклептыі ў 2007 годзе у выніку знаходжання гэтага працэсу ў інфузорый віду Mesodinium rubrum.^[1] Карыяклептыя прадстаўляе сабой грэцкае злучэнне слоў karydi («ядро») і kleftis («злодзей»).^[1]

Гл. таксама

Эндасімбіёнт

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в Johnson, Matthew D.; Oldach, David; et al. (25 January 2007). "Retention of transcriptionally active cryptophyte nuclei by the ciliate Myrionecta rubra". Nature. 445 (7126). Nature Publishing Group: 426–428. Bibcode:2007Natur.445..426J. doi:10.1038/nature05496. PMID 17251979. S2CID 4410812. Праверана 4 February 2015.

Літаратура

Nowack, Eva C. M.; Melkonian, Michael (2 February 2010). "Endosymbiotic associations within protists". Philosophical Transactions of the Royal Society B. 365 (1541). Royal Society: 699–712. doi:10.1098/rstb.2009.0188. PMC 2817226. PMID 20124339.

[Johnson20072-1] а ^б ^в Johnson, Matthew D.; Oldach, David; et al. (25 January 2007). "Retention of transcriptionally active cryptophyte nuclei by the ciliate Myrionecta rubra". Nature. 445 (7126). Nature Publishing Group: 426–428. Bibcode:2007Natur.445..426J. doi:10.1038/nature05496. PMID 17251979. S2CID 4410812. Праверана 4 February 2015.

[1]