Перайсці да зместу

Квазіспадарожнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Квазіспадарожнік — аб'ект, які знаходзіцца ў арбітальным рэзанансе 1:1 з планетай, што дазваляе яму заставацца блізка ад планеты на працягу шматлікіх арбітальных перыядаў.

Перыяд абароту квазіспадарожніка вакол Сонца ў дакладнасці адпавядае перыяду абароту планеты, аднак квазіспадарожнік мае іншы эксцэнтрысітэт арбіты, які звычайна перавышае эксцэнтрысітэт арбіты планеты. Адносна планеты квазіспадарожнік павольна рухаецца па выцягнутай траекторыі ў бок, процілеглы руху планеты.

У адрозненне ад сапраўднага спадарожніка арбіта квазіспадарожніка знаходзіцца за межамі сферы Хіла і таму нестабільная. Праз некаторы час узаемны рух планеты і квазіспадарожніка пераходзіць да іншых формаў арбітальнага рэзанансу, што прыводзіць да іх разыходжання.

У іншых выпадках арбітальнага рэзанансу 1:1, напрыклад, для арбіты ў выглядзе падковы вакол пунктаў Лагранжа аб'ект не застаецца паблізу ад планеты на працягу некалькіх абаротаў вакол зоркі. Аб'екты, якія рухаюцца па арбіце ў выглядзе падковы, могуць на кароткі час пераходзіць на арбіты квазіспадарожнікаў[1], з-за чаго могуць быць памылкова прыняты за такія. Прыкладам падобнага аб'екта можа служыць 2002 AA29.

Прыклады

[правіць | правіць зыходнік]
Зямля

На 2002 год было вядома тры квазіспадарожніка Зямлі: (3753) Круітні, 2003 YN107 і (164207) 2004 GU9. Гэтыя аб'екты застаюцца на арбітах квазіспадарожніка ад дзясяткаў да сотняў гадоў[1]. У 2011 стала вядома пра яшчэ аднаго — 2010 SO16[2].

Венера

У Венеры таксама ёсць квазіспадарожнік, 2002 VE68. Арбіта гэтага астэроіда таксама перасякае арбіты Меркурыя і Зямлі. Мяркуецца, што ён застаецца «кампаньёнам» Венеры на працягу 7000 гадоў і пакіне яе праз 500 гадоў.[3][4]

Іншыя планеты

На аснове праведзенага мадэлявання можна сцвярджаць, што квазіспадарожнікі могуць быць ва Урана і Нептуна з часоў утварэння Сонечнай сістэмы (прыкладна 4,5 мільярда гадоў)[5]. У Юпітэра квазіспадарожнік можа заставацца на працягу 10 мільёнаў гадоў, у Сатурна — да 10 000 гадоў. Ні ў адной з гэтых планет квазіспадарожнікі не выяўлены.

Штучныя квазіспадарожнікі

Напачатку 1989 года савецкі міжпланетны апарат «Фобас 2» выйшаў на арбіту квазіспадарожніка ў Фобаса, спадарожніка Марса, з сярэдняй адлегласцю да Фобаса ў 100 км.[6]. У адпаведнасці з разлікамі апарат мог заставацца на арбіце да некалькіх месяцаў, але з-за сапсавання сістэмы кіравання сувязь з ім была страчана.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б M. Connors; et al. (2002). "Discovery of an asteroid and quasi-satellite in an Earth-like horseshoe orbit". Meteoritics & Planetary Science. 37: 1435.
  2. ↑ ІТАР-ТАСС : У Зямлі выяўлены астэроід-спадарожнік дыяметрам в 400 км
  3. ↑ Asteroid 2002 VE68, a quasi-satellite of Venus
  4. ↑ Выкананы фотаметрычныя назіранні квазіспадарожніка Венеры Архівавана 13 снежня 2010.
  5. ↑ P. Wiegert and K. Innanen (2000). "The stability of quasi satellites in the outer solar system". The Astronomical Journal. 119 (4): 1978–1984. doi:10.1086/301291. Архівавана з арыгінала 4 жніўня 2012. Праверана 19 ліпеня 2011.
  6. ↑ http://www.federalspace.ru/Doc1Show.asp?DocID=16 Архівавана 20 ліпеня 2009. (арбіта памылкова названа «квазісінхроннай» (англ.: quasi-synchronous)

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Квазіспадарожнік&oldid=4797069"