Кент Харстэд

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кент Харстэд
шведск.: Kent Härstedt
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
23 красавіка 2012 — 17 лістапада 2014
член рыксдага[d]
5 кастрычніка 1998 — 30 верасня 2002
член рыксдага[d]
30 верасня 2002 — 27 кастрычніка 2003
Пераемнік Ingrid Olsson[d]
член рыксдага[d]
19 снежня 2003 — 2 кастрычніка 2006
член рыксдага[d]
2 кастрычніка 2006 — 4 кастрычніка 2010
член рыксдага[d]
4 кастрычніка 2010 — 29 верасня 2014
член рыксдага[d]
29 верасня 2014 — 24 верасня 2018
член Камітэта рыксдага па замежных справах[d]
8 кастрычніка 2002 — 2 кастрычніка 2006
член Камітэта рыксдага па замежных справах[d]
10 кастрычніка 2006 — 4 кастрычніка 2010
член Камітэта рыксдага па замежных справах[d]
12 кастрычніка 2010 — 22 сакавіка 2012
член Камітэта рыксдага па абароне[d]
23 сакавіка 2012 — 29 верасня 2014
член Камітэта рыксдага па абароне[d]
7 кастрычніка 2014 — 24 верасня 2018

Нараджэнне 29 студзеня 1965(1965-01-29) (59 гадоў)
Партыя
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кент Харстэд (29 студзеня 1965, Хельсінгбарг) — шведскі палітык, сацыял-дэмакрат, член Рыксдага з 1998 года. Намеснік старшыні Парламенцкай асамблеі АБСЕ (з 2014 года). Адзін з тых, хто выжыў у катастрофе парома «Эстонія».

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 29 студзеня 1965 года ў г. Хельсінгбаргу (Каралеўства Швецыя). У 1985—1991 гадах — член муніцыпальнага савета г. Хельсінгбарг. У 1994—1996 гадах — палітычны кансультант намесніка Міністра замежных спраў Каралеўства Швецыя. У 1999—2005 гадах — старшыня Шведскага аддзялення ЮНІСЕФ. У 2004—2005 гадах — Упаўнаважаны Урада Швецыі па алкаголю.

З верасня 1998 года — дэпутат Парламента Швецыі ад сацыял-дэмакратычнай партыі Швецыі. У 2000 годзе быў кандыдатам на пасаду Старшыні Парламента Швецыі, але прайграў Пэру Вестербергу.

З 2012 года — у складзе дэлегацыі Парламента Швецыі ў ПА АБСЕ. У 2013 годзе балатаваўся на пасаду Старшыні ПА АБСЕ, але прайграў Ранка Крывакапічу  (руск.). У ліпені 2014 года абраны Намеснікам Старшыні ПА АБСЕ (да 2017 года). Узначальваў місію кароткатэрміновых назіральнікаў АБСЕ на парламенцкіх выбарах ва Украіне 2014 года і на прэзідэнцкіх выбарах у Беларусі 2015 года.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]