Крымінальны кодэкс Азербайджанскай Рэспублікі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кодэкс
«Крымінальны кодэкс Азербайджанскай Рэспублікі»
Дзяржава:
Падпісанне: 30 снежня 1999
Уступ у сілу: 1 верасня 2000
Першая публікацыя: Зборнік заканадаўчых актаў Азербайджанскай Рэспублікі. 2000. № 4. Ст. 251.

Крымінальны кодэкс Азербайджанскай Рэспублікі (КК Азербайджана) — асноўная і адзіная крыніца крымінальнага права Азербайджана, якая ўстанаўлівае злачыннасць і каральнасць дзей на тэрыторыі Азербайджана.

Дзеючая рэдакцыя Крымінальнага кодэкса Азербайджана была падпісана Прэзідэнтам Азербайджана Г. Аліевым 30 снежня 1999 года і ўступіла ў сілу з 1 верасня 2000 года, змяніўшы папярэдні Крымінальны кодэкс Азербайджанскай ССР 1960 года, які прымяняўся да тых часоў.

Структура кодэкса[правіць | правіць зыходнік]

Кодэкс складаецца з Агульнай (раздзелы I—VI, главы 1—15) і Асаблівай частак (раздзелы VII—XII, главы 16—35). У Агульнай частцы разглядаюцца асноўныя паняцці крымінальнага заканадаўства, вызначаюцца падставы крымінальнай адказнасці і вызвалення ад яе, агульныя палажэнні аб крымінальным пакаранні і вызваленні ад яго, прымусовых мерах лячэння, а таксама асаблівасці крымінальнай адказнасці непаўналетніх.

Асаблівая частка ўключае ў сябе артыкулы, якія апісваюць склады канкрэтных злачынстваў. Структура Асаблівай часткі адлюстроўвае іерархію каштоўнасцяў, якія ахоўваюцца крымінальным законам: на першым месцы стаяць злачынствы супраць міру і бяспекі чалавецтва і ваенныя злачынствы, затым злачынствы супраць асобы, і толькі потым эканамічныя злачынствы і злачынствы супраць грамадскіх і дзяржаўных інтарэсаў.

Асаблівасці кодэкса[правіць | правіць зыходнік]

КК Азербайджана шмат у чым заснаваны на палажэннях Мадэльнага Крымінальнага кодэкса для дзяржаў — удзельніц СНД; таксама многія нормы запазычаныя з Крымінальнага кодэкса Расіі 1996 года. Улічаны таксама і характэрныя для Азербайджана асаблівасці, звязаныя з нацыянальнымі канфліктамі: менавіта гэта, на думку В. В. Лунеева, абумовіла наданне асаблівай важнасці ахове інтарэсаў міру і бяспекі чалавецтва, а таксама ваенных злачынстваў.[1]

У кодэксе ўлічана з’яўленне новых злачынных дзей. Устаноўлена адказнасць за эўтаназію, незаконнае штучнае апладненне, куплю-продаж органаў і тканак чалавека для трансплантацыі і т. д.[1]

Асаблівасцю кодэкса з’яўляецца вялікая колькасць заканадаўчых азначэнняў, якія ўтрымліваюцца ў дыспазіцыі артыкула Асаблівай часткі.[2]

У кодэкс рэгулярна ўносяцца змены, якія адлюстроўваюць змены рэгулюемых ім грамадскіх адносін і з’яўленне новых відаў і формаў грамадска небяспечных дзеянняў.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б Лунееў В. В. Злачыннасць XX стагоддзя: сусветныя, рэгіянальныя і расійскія тэндэнцыі. — м: Волтерс Клувер, 2005. — С. 268. — 868 с. — ISBN 5466000981. (руск.)
  2. Максімаў В. Новае крымінальнае заканадаўства Азербайджанскай Рэспублікі (пытанні Асаблівай часткі КК) // Крымінальнае права. — 2002. — № 1. — С. 30—32. (азерб.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Крымінальны кодэкс Азербайджанскай рэспублікі / Навуковае рэдагаванне, прадмова докт. юрыдычных. навук, праф І М Рагімава Пераклад з азербайджанскага Б. Э. Абасава — СПб: Выдавецтва «Юрыдычны цэнтр Прэс», 2001. — 325 с. (руск.)
  • Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsinin Kommentariyası (prof. F.Y.Səməndərov redaktəsi ilə). — Bakı 2009 (азерб.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]