Лаза

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вінаградная лаза

Лаза — назва тонкай і доўгай разнавіднасці сцябла (травяністага або адраўнелага[1]), характэрны галоўным чынам для раслін роду Вінаград (Vitis), а таксама для некаторых іншых (у прыватнасці, некаторых відаў роду Вярба (Salix))[2]; у вузкім сэнсе звычайна ўжываецца менавіта ў дачыненні да уцёкаў вінаграда і ўсяго сямейства Вінаградавыя (Vitaceae)[3]. Часам лазой памылкова называюць усю расліну вінаграду[4].

Пры дапамозе асаблівых атожылкаў (вусікаў) лаза абвівае расліны і іншыя апоры, што дазваляе ёй ажыццявіць сваю асноўную функцыю — падтрымку ўсяго расліны для ажыццяўлення яго далейшага росту[5]. Яна таксама служыць для вегетатыўнага размнажэння. Багацце мяккіх тканін забяспечвае лазе гнуткасць, меншую ўразлівасць перад пашкоджаннямі і здольнасць хутка аднаўляць ўцёкі ў выпадку іх з’яўлення. Гнуткасць лазы дазваляе таксама павялічыць шанцы выжывання расліны ў выпадку страты апоры.

Нярэдка расліны, якія развіваюцца дзякуючы лазе, ўступаюць у канкурэнтныя адносіны з раслінай-«апорай» (з-за святла і пажыўных рэчываў) або здольныя пашкодзіць яго.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі