Ларэнца Вала

Ларэнца Вала
італ.: Lorenzo Valla лац.: Laurentius Vallensis
Дата нараджэння	1407
Месца нараджэння	Рым, Папская вобласць
Дата смерці	1 жніўня 1457
Месца смерці	Рым, Папская вобласць
Род дзейнасці	пісьменнік, філолаг, выкладчык універсітэта, філосаф, ксёндз, рэнесансны гуманіст
Навуковая сфера	філасофія
Месца працы	Павійскі ўніверсітэт
Альма-матар	Павійскі ўніверсітэт
Асноўныя інтарэсы	гуманізм, гісторыка-філалагічная крытыка
Вядомыя вучні	Пампоній Лет[d], Giovanni Garzoni[d] і Giuniano Maio[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ларэнца Вала (1407, Рым — 1 жніўня 1457, там жа) — італьянскі гуманіст.

Біяграфія

З 1448 года сакратар пры папскім двары. Даказаў падробленасць «Канстанцінава дару», з'яўляецца, такім чынам, адным з папярэднікаў гістарычнай крытыкі тэкстаў. У трактаце «Пра асалоду як сапраўднае дабро» (1431) абараняў філасофію і этыку Эпікура, якую супрацьпастаўляў хрысціянскаму аскетызму і этыцы стоікаў. Рэзка выступаў супраць сярэднявечнай схаластычнай логікі і дыялектыкі («Дыялектычныя абвяржэнні…», 1439, выд. 1499.). ПІмкнуўся да абнаўлення класічнай латыні («Пра вытанчанасць лацінскай мовы», 6 кн., 1471).

Спасылкі

• The Cambridge Companion to Renaissance philosophy