Леанід Ціханавіч Левін
Леанід Ціханавіч Левін | |
---|---|
Дата нараджэння | 1869[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1944[1] |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | урач |
Навуковая сфера | отарыналарынгалогія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Узнагароды |
Леанід Ціханавіч Левін (Леон Танхелевіч) (1869, Высока-Літоўск Гродзенскай губерні — 1944, Ташкент) — савецкі отарыналарынголаг. Доктар медыцыны (1902), Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1935).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1894 скончыў медыцынскі факультэт Кіеўскага ўніверсітэта. У 1896—1901 гадах знаходзіўся на ўдасканаленні за мяжой, затым быў асістэнтам, а з 1908 года — дацэнтам клінічнага інстытута ўдасканалення ўрачоў у Пецярбургу. У 1902 абараніў доктарскую дысертацыю пра змены слыхавога органа пры дыфтэрыі.
З 1914 — прафесар Псіханеўралагічнага інстытута .
З 1917 — загадчык кафедры отарыналарынгалогіі Ленінградскага інстытута ўдасканалення ўрачоў , дзе працаваў да канца жыцця.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны, з 1941 года, у складзе Інстытута знаходзіўся ў эвакуацыі ў Ташкенце.
Раптоўна памёр у 1944 годзе ў Ташкенце пасля выступу ў якасці афіцыйнага апанента на абароне дысертацыі.
Пахаваны на Сестрарэцкіх могілках[2].
Навуковая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Апублікаваў больш за 60 навуковых прац. Ім распрацаваны арыгінальны метад агульнаполасцевай радыкальнай аперацыі вуха, мадыфікаваны спосаб выкрыцця лабірынта і прапанаваны шэраг інструментаў для выканання гэтых аперацый.
Стварыў капітальнае 3-томнае кіраўніцтва па хірургічным хваробам вуха; яно вытрымала некалькі выданняў (1928, 1936—1937, 1948).
Стварыў школу отарыналарынголагаў пераважна хірургічнага кірунку.
Па ініцыятыве Левіна было створана Пецярбургскае оталарынгалагічнае таварыства (1906). Ім быў арганізаваны навуковы часопіс «Штомесячнік Вушных, насавых і гарлавых хвароб», пераназваны пазней у «Рускую отарыналарынгалогію».
- Навуковыя працы
- «Аб стане слыхавога органа пры дыфтэрыі» (1902);
- «Аб выбары спосабу лячэння пры вострым танзілагенным сепсісе» (1935);
- «Хірургічныя хваробы вуха і іх аператыўнае лячэнне», кнігі 1-2 (1936—1937).
Імя Левіна было прысвоена клініцы отарыналарынголагаў Ленінградскага інстытута ўдасканалення ўрачоў (рэарганізаваны ў 2011 годзе).
Зноскі
- ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 8 чэрвеня 2022.
- ↑ Петербургский некрополь . Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2015.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Левин Леонид Тихонович // Большая Медицинская Энциклопедия. Изд. 3-е / Главный редактор Б. В. Петровский. — М.: Советская энциклопедия, 1974—1989. — Т. 12. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Статья из Российской еврейской энциклопедии (руск.) (Праверана 7 чэрвеня 2023)
- Нарадзіліся ў 1869 годзе
- Нарадзіліся ў Высокім
- Памерлі ў 1944 годзе
- Памерлі ў Ташкенце
- Пахаваныя на Сестрарэцкіх могілках
- Выпускнікі Нацыянальнага медыцынскага ўніверсітэта імя Аляксандра Багамольца
- Заслужаныя дзеячы навукі РСФСР
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Отарыналарынголагі
- Медыкі СССР
- Медыкі Расійскай імперыі