Леан Святаполк-Мірскі
Выгляд
Леан Святаполк-Мірскі | |
---|---|
![]() | |
Адукацыя | |
Нараджэнне | 22 снежня 1871 |
Смерць | 17 верасня 1921 (49 гадоў) |
Пахаванне | |
Дынастыя | Святаполк-Мірскія |
Леан Святаполк-Мірскі (польск.: Leon Światopełk-Mirski; 22 снежня 1871 — 17 верасня 1921) — каталіцкі дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў з беларускага шляхецкага роду Святаполк-Мірскіх з Мінскай губерні. Скончыў Духоўную семінарыю ў Пецярбургу. Пасвечаны на святара ў 1896 годзе. Служыў у Віцебскай губерні[1].
Шматгадовы сібірскі місіянер. У 1897—1903 гадах вікарый у Табольску, у 1903—1913 гадах пробашч у Краснаярску, у 1913—1914 — у Іркуцку, у 1913—1914 гадах дэкан іркуцкі. З 1918 годзе знаходзіўся па-за архідыяцэзіяй[1][2].
Хатні прэлат Яго Святасці, прэлат-прэпазіт мінскі, генеральны вікарый Пінскай дыяцэзіі, пробашч і дэкан пінскі.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f7/%D0%9F%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA._%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%8B%D1%8F_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D1%96%D0%BB%D0%BA%D1%96_%28%D0%BA%D0%B0%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%86%D0%BA%D1%96%D1%8F%29._%D0%9B%D0%B5%D0%B0%D0%BD_%D0%A1%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%BA-%D0%9C%D1%96%D1%80%D1%81%D0%BA%D1%96_%281871%E2%80%941921%29.jpg/220px-%D0%9F%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA._%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%8B%D1%8F_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D1%96%D0%BB%D0%BA%D1%96_%28%D0%BA%D0%B0%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%96%D1%86%D0%BA%D1%96%D1%8F%29._%D0%9B%D0%B5%D0%B0%D0%BD_%D0%A1%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%BA-%D0%9C%D1%96%D1%80%D1%81%D0%BA%D1%96_%281871%E2%80%941921%29.jpg)
Пахаваны на Старых каталіцкіх могілках у Пінску, побач з ксяндзом-прэлатам Вітольдам Данілевічам-Чачотам.
Зноскі
- ↑ а б SERGIUSZ LEOŃCZYK — ABAKAN (ROSJA). BUDOWA KOŚCIOŁÓW KATOLICKICH DLA OSIEDLEŃCÓW POLSKICH W KRESŁAWCE I KANOKU W GUBERNI JENISEJSKIEJ NA POCZĄTKU XX WIEKU
- ↑ Магчыма, дадзеныя пасады адносяцца да Яўгена (Леана) Святаполк-Мірскага
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Andrzej Majdowski, Kościół katolicki w Cesarstwie rosyjskim. Syberia. Daleki Wschód. Azja Środkowa, Warszawa 2001, s. 309.