Максіміліян Бжазоўскі
Максіміліян Бжазоўскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Юзаф Кляноўскі | ||||||
Пераемнік | Казімір Людвік Еўлашэўскі | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Адам Кісель | ||||||
Пераемнік | Збігнеў Гарайскі | ||||||
|
|||||||
Смерць | 1659 | ||||||
Род | Бжазоўскія[d] | ||||||
Бацька | Іван Бжазоўскі | ||||||
Маці | Юстына | ||||||
Жонка | Юстына з Елавіцкіх[d][1] | ||||||
Дзеці | Соф’я з Бжазоўскіх[d][2] | ||||||
Веравызнанне | праваслаўе |
Максіміліян Бжазоўскі (? — 1659) — праваслаўны шляхціч, вайсковы і палітычны дзеяч Рэчы Паспалітай. Ваявода берасцейскі (1653—1659), кашталян кіеўскі (1648—1653), падстолі кіеўскі з 1635, староста Тлумацкі.
Сын Івана Бжазоўскага і Юстыны з Елавіцкіх. Род вёўся ад вёскі Бярозаўка (Бжазоўка) на Берасцейшчыне. Асеў на Кіеўшчыне, дзе меў значныя маёнткі, замак ды воласць Трыполле, якую набыў у 1633 г. Удзельнічаў у польска-турэцкіх бітвах як паручнік ваяводы Станіслава Любамірскага, які потым спрыяў яго кар’еры.
Меў цесныя стасункі з Кіеўскай праваслаўнай мітраполіяй. Пётр Магіла прысвяціў яму сваю працу «Літнас» (1642), як «стачачнаму сыну царквы святой». Прадстаўляў сродкі для дзейнасці царквы. Меў вялікі архіў, які згарэў подчас вайны ў Палоннам.
Зноскі
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 202. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 527.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Władysław Tomkiewicz. Brzozowski Maksymilian, herbu własnego (†1659) / Польскі Біяграфічны Слоўнік.— Кракаў, 1937.— т. III/1, стр. 66. (перавыданне 1989 г.) ISBN 83-04-03291-0 (польск.)