мана... або мо́на...[1] (грэч. mónos, адзіны) – частка слова са значэннем “адзін”. Ужываецца для пазначэння наяўнасці ў пайменаваным аб’екце толькі аднаго элементу.
Напрыклад: манаплан, манархія, монатэізм.
