Міхаіл Мікалаевіч Дудзін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міхаіл Мікалаевіч Дудзін
Дата нараджэння 13 студзеня 1910(1910-01-13)
Месца нараджэння
Дата смерці 10 чэрвеня 2003(2003-06-10) (93 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Партыя
Член у
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны»

Міхаіл Мікалаевіч Дудзін (13 (26) кастрычніка 1910, г. Свіслач, Ваўкавыскі павет, Гродзенская губерня — 10 чэрвеня 2003, г. Масква, Расія) — вайсковы інжынер, архітэктар.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1934 годзе скончыў Ленінградскі інстытут інжынераў камунальнага будаўніцтва па спецыяльнасці архітэктар. Быў накіраваны на працу ў Ташкент, дзе працаваў архітэктарам у Узжылкампрагары.

У 1935 годзе уступіў у Саюз архітэктараў СССР. У 1936 годзе пераведзены ў Ташгарвыканкам на пасаду кіраўніка сектара планіроўкі архітэктурна-планіровачнага кіравання. У 1937 годзе зацверджаны галоўным архітэктарам горада Ташкент. Працаваў у складзе аўтарскага калектыву над генеральным планам горада, прымаў удзел у распрацоўках праектаў дэталёвай планіроўкі раёнаў і плошчаў горада, праектаваў Парк культуры і адпачынку ў раёне Беш-Аюч, кіраваў будаўніцтвам парку, уваходзіў у склад навукова-тэхнічнага савета і па сумяшчальніцтве навучаў студэнтаў архітэктурным дысцыплінам у інстытуце.

У 1941 годзе пайшоў на фронт. Быў накіраваны на курсы пры Ваенна-інжынернай акадэміі імя В. У. Куйбышава. У 1942 годзе прысвоена званне ст. лейтэнант. Атэставаны начальнікам інжынернай службы стралковай дывізіі, пасля чаго накіраваны кіраваць будаўніцтвам абарончых рубяжоў. У 1945 годзе прызначаны начальнікам цэха маскоўскага завода № 4. 15 студзеня 1946 года па рашэнні Упраўлення па справах архітэктуры пры Савеце міністраў РСФСР прызначаны галоўным архітэктарам г. Магнітагорск. У 1946 годзе згодна з загадам Народнага камісарыята чорнай металургіі ў Магнітагорску арганізавана архітэктурна-планіровачная майстэрня пры ўпраўленні галоўнага архітэктара горада. Па просьбе служыцеляў Мікольскай царквы распрацаваў праект яе рэканструкцыі. У 1947 годзе Саўмін РСФСР зацвердзіў генеральны план Магнітагорска. У склад аўтараў увайшоў і Дудзін. У гэтым жа годзе Дудзін быў абраны дэпутатам гарадскога Савета і заставаўся ім на працягу трох скліканняў. У канцы 1947 года па яго ініцыятыве Упраўленне па справах архітэктуры РСФСР абвясціла закрыты конкурс на распрацоўку архітэктуры цэнтральнай частцы правабярэжнага раёна горада. З 1950 годзе у сваёй архітэктурна-планіровачнай майстэрні распрацоўваў праект комплексу Індустрыяльнага тэхнікума, у склад якога ўвайшлі навучальныя і лабараторныя карпусы, майстэрні і гаражы, жылыя дамы для выкладчыкаў і інтэрнаты для студэнтаў.

У 1953 годзе ім ажыццяўляецца праект рэканструкцыі Тэатральнай плошчы на ​​левым беразе ракі Урал, Драматычнага тэатра імя А. С. Пушкіна, праект жылых дамоў, размешчаных уздоўж паўночнага боку вул. Ленінградская. Уся дзейнасць Дудзіна праходзіла ў цесным навуковым кантакце з акадэмікамі і членамі-карэспандэнтамі Дзяржаўнай акадэміі архітэктуры СССР, што дазваляла архітэктурнаму асяроддзю Магнітагорска быць на высокім узроўні найноўшых навуковых дасягненняў. Прапрацаваў у Магнітагорску да канца 1953 года. У гэтым жа годзе яго перавялі ў г. Чалябінск начальнікам абласнога аддзела па будаўніцтву і архітэктуры, дзе прапрацаваў да 1957 года. У 1957—1959 гадах кіраўнік УралНІІбудпраекта. У 1954 годзе абраны членам Праўлення Саюза архітэктараў СССР і членам рэдкалегіі часопіса «Архітэктура СССР». У красавіку 1957 года абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР і да 1960 года працаваў у Уральскім філіяле Акадэміі архітэктуры і будаўніцтва СССР.

У 1960 годзе пераехаў у Маскву, дзе працаваў да 1961 года ў Дзяржбудзе РСФСР начальнікам аддзела планіроўкі і забудовы гарадоў, будучы членам Камітэта Дзяржбуда РСФСР. З 1961 па 1974 гады працаваў у Дзяржплане СССР. C 1974 па 1987 год займаўся навуковай дзейнасцю ў інстытуце «Саюзгіправадгас». У 1974—1975 гадах прымаў удзел у рэканструкцыі павільёна № 36 на ВДНХ.

Памёр у Маскве 10 чэрвеня 2003 года. Пахаваны ў вёсцы Раствова Мыцішчанскі раёна Маскоўскай вобласці побач з жонкай Галінай Парахоўшчыковай, маці акцёра Аляксандра Парахоўшчыкова, якога з малых гадоў выхоўваў Дудзін і якога акцёр лічыў сваім бацькам[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

У выніку сваёй дзейнасці ў Ташкенце быў узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР. У 1952 годзе за добрасумленную арганізацыйна-творчую працу па перакладзе праектных і будаўнічых арганізацый Магнітагорска на індустрыяльную базу быў узнагароджваецца ордэнам «Знак Пашаны».

Зноскі