Міхаіл Мікалаевіч Дудзін

Міхаіл Мікалаевіч Дудзін
Дата нараджэння	13 студзеня 1910(1910-01-13)
Месца нараджэння	Свіслач, Свіслацкі раён
Дата смерці	10 чэрвеня 2003(2003-06-10) (93 гады)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Q111422997?
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расія  СССР
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт
Партыя	КПСС
Член у	Саюз архітэктараў СССР
Узнагароды

Міхаіл Мікалаевіч Дудзін (13 (26) кастрычніка 1910, г. Свіслач, Ваўкавыскі павет, Гродзенская губерня — 10 чэрвеня 2003, г. Масква, Расія) — вайсковы інжынер, архітэктар.

Біяграфія

У 1934 годзе скончыў Ленінградскі інстытут інжынераў камунальнага будаўніцтва па спецыяльнасці архітэктар. Быў накіраваны на працу ў Ташкент, дзе працаваў архітэктарам у Узжылкампрагары.

У 1935 годзе уступіў у Саюз архітэктараў СССР. У 1936 годзе пераведзены ў Ташгарвыканкам на пасаду кіраўніка сектара планіроўкі архітэктурна-планіровачнага кіравання. У 1937 годзе зацверджаны галоўным архітэктарам горада Ташкент. Працаваў у складзе аўтарскага калектыву над генеральным планам горада, прымаў удзел у распрацоўках праектаў дэталёвай планіроўкі раёнаў і плошчаў горада, праектаваў Парк культуры і адпачынку ў раёне Беш-Аюч, кіраваў будаўніцтвам парку, уваходзіў у склад навукова-тэхнічнага савета і па сумяшчальніцтве навучаў студэнтаў архітэктурным дысцыплінам у інстытуце.

У 1941 годзе пайшоў на фронт. Быў накіраваны на курсы пры Ваенна-інжынернай акадэміі імя В. У. Куйбышава. У 1942 годзе прысвоена званне ст. лейтэнант. Атэставаны начальнікам інжынернай службы стралковай дывізіі, пасля чаго накіраваны кіраваць будаўніцтвам абарончых рубяжоў. У 1945 годзе прызначаны начальнікам цэха маскоўскага завода № 4. 15 студзеня 1946 года па рашэнні Упраўлення па справах архітэктуры пры Савеце міністраў РСФСР прызначаны галоўным архітэктарам г. Магнітагорск. У 1946 годзе згодна з загадам Народнага камісарыята чорнай металургіі ў Магнітагорску арганізавана архітэктурна-планіровачная майстэрня пры ўпраўленні галоўнага архітэктара горада. Па просьбе служыцеляў Мікольскай царквы распрацаваў праект яе рэканструкцыі. У 1947 годзе Саўмін РСФСР зацвердзіў генеральны план Магнітагорска. У склад аўтараў увайшоў і Дудзін. У гэтым жа годзе Дудзін быў абраны дэпутатам гарадскога Савета і заставаўся ім на працягу трох скліканняў. У канцы 1947 года па яго ініцыятыве Упраўленне па справах архітэктуры РСФСР абвясціла закрыты конкурс на распрацоўку архітэктуры цэнтральнай частцы правабярэжнага раёна горада. З 1950 годзе у сваёй архітэктурна-планіровачнай майстэрні распрацоўваў праект комплексу Індустрыяльнага тэхнікума, у склад якога ўвайшлі навучальныя і лабараторныя карпусы, майстэрні і гаражы, жылыя дамы для выкладчыкаў і інтэрнаты для студэнтаў.

У 1953 годзе ім ажыццяўляецца праект рэканструкцыі Тэатральнай плошчы на левым беразе ракі Урал, Драматычнага тэатра імя А. С. Пушкіна, праект жылых дамоў, размешчаных уздоўж паўночнага боку вул. Ленінградская. Уся дзейнасць Дудзіна праходзіла ў цесным навуковым кантакце з акадэмікамі і членамі-карэспандэнтамі Дзяржаўнай акадэміі архітэктуры СССР, што дазваляла архітэктурнаму асяроддзю Магнітагорска быць на высокім узроўні найноўшых навуковых дасягненняў. Прапрацаваў у Магнітагорску да канца 1953 года. У гэтым жа годзе яго перавялі ў г. Чалябінск начальнікам абласнога аддзела па будаўніцтву і архітэктуры, дзе прапрацаваў да 1957 года. У 1957—1959 гадах кіраўнік УралНІІбудпраекта. У 1954 годзе абраны членам Праўлення Саюза архітэктараў СССР і членам рэдкалегіі часопіса «Архітэктура СССР». У красавіку 1957 года абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР і да 1960 года працаваў у Уральскім філіяле Акадэміі архітэктуры і будаўніцтва СССР.

У 1960 годзе пераехаў у Маскву, дзе працаваў да 1961 года ў Дзяржбудзе РСФСР начальнікам аддзела планіроўкі і забудовы гарадоў, будучы членам Камітэта Дзяржбуда РСФСР. З 1961 па 1974 гады працаваў у Дзяржплане СССР. C 1974 па 1987 год займаўся навуковай дзейнасцю ў інстытуце «Саюзгіправадгас». У 1974—1975 гадах прымаў удзел у рэканструкцыі павільёна № 36 на ВДНХ.

Памёр у Маскве 10 чэрвеня 2003 года. Пахаваны ў вёсцы Раствова Мыцішчанскі раёна Маскоўскай вобласці побач з жонкай Галінай Парахоўшчыковай, маці акцёра Аляксандра Парахоўшчыкова, якога з малых гадоў выхоўваў Дудзін і якога акцёр лічыў сваім бацькам.

Узнагароды

У выніку сваёй дзейнасці ў Ташкенце быў узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР. У 1952 годзе за добрасумленную арганізацыйна-творчую працу па перакладзе праектных і будаўнічых арганізацый Магнітагорска на індустрыяльную базу быў узнагароджваецца ордэнам «Знак Пашаны».