Ніжне-Волжскі край
| Ніжне-Волжскі край | |
|---|---|
 | |
| Краіна |
 СССР |
| Статус | Край |
| Уваходзіць у | РСФСР |
| Уключае |
АССР Немцаў Паволжа Калмыцкая аўтаномная вобласць |
| Адміністрацыйны цэнтр | Саратаў (1928-1932) → Сталінград (1932-1934) |
| Найбуйнейшыя гарады |
Сталінград Саратаў Астрахань Вольск |
| Дата ўтварэння | 21 мая 1928 года |
| Дата скасавання | 10 студзеня 1934 года |
| Афіцыйная мова | руская |
| Насельніцтва |
|
| Плошча |
|
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Ніжне-Волжскі край (руск.: Нижне-Волжский край) — адміністрацыйная адзінка РСФСР, якая існавала з 21 мая 1928 года па 10 студзеня 1934 года (з 21.05.1928 па 11.06.1928 пад назвай Ніжне-Волжская вобласць).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]21 мая 1928 года з Астраханскай, Саратаўскай, Сталінградскай губерняў, Калмыцкай аўтаномнай вобласці і часткі Пугачоўскага павета Самарскай губерні была створана Ніжне-Волжская вобласць[2].
11 чэрвеня 1928 года яна была перайменавана ў Ніжне-Волжскі край[3]. Адміністрацыйным цэнтрам края з 1928 па 1932 год з’яўляўся Саратаў, з 10 студзеня 1932[4] па 1934 — Сталінград[5].
28 чэрвеня 1928 года ў склад Ніжне-Волжскага края ўключана АССР Немцаў Паволжа[6].
23 ліпеня 1928 года пастановай УЦВК зацверджана адміністрацыйна-тэрытарыяльная структура, якая ўключала ў сябе 8 акруг, 76 раёнаў (без уліку раёнаў АССР Немцаў Паволжа, Калмыцкай аўтаномнай вобласці) і чатыры гарады, непасрэдна падпарадкаваныя крайвыканкаму: Саратаў, Сталінград, Вольск і Астрахань[7][8]:
Пастановай ЦВК і СНК СССР ад 23 ліпеня 1930 года акругі былі скасаваны на ўсёй тэрыторыі СССР — край стаў падзяляцца на раёны[7].
1 красавіка 1932 года УЦВК пастанавіў «пералічыць па Ніжне-волжскім краі Ягадна-палянскі раён у існых граніцах у склад АССР Немцаў Паволжа»[10].
10 студзеня 1934 года Ніжне-Волжскі край быў падзелены на Саратаўскі і Сталінградскі краі[11].
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1932 годзе Ніжне-Волжскі край на поўначы межаваў са Сярэдняволжскім краем, на захадзе — з Паўночна-Каўказскім краем і Цэнтральна-Чарназёмнай вобласцю, на ўсходзе — з Казахскай АССР, на поўдні — з Дагестанскай АССР[7].
Агульная плошча тэрыторыі края складала больш 333,9 тыс. км2 (паводле даных 1930 года). Насельніцтва складала 5,7 млн чалавек (паводле даных 1932 года)[7].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Арчебасова Н. А. Нижневолжский край — М.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 28 кастрычніка 2020.
- ↑ Постановление ВЦИК и СНК РСФСР от 21.05.1928 «Об образовании Нижне-Волжской области»
- ↑ Постановление ВЦИК и СНК РСФСР от 11.06.1928 «О переименовании Нижне-Волжской области в Нижне-Волжский край»
- ↑ Постановление Президиума ВЦИК от 10.01.1932г. // Известия. — 1932. — Студзень — № 16. — С. 2.
- ↑ История АТД Сталинградского края 2012, с. 7.
- ↑ Постановление Президиума ВЦИК от 28.06.1928 «О вхождении АССР Немцев Поволжья в состав Нижне-Волжского края»
- ↑ а б в г Большая российская энциклопедия 2013.
- ↑ История АТД Сталинградского края 2012, с. 6.
- ↑ а б 1 ліпеня 1929 года Саратаўская акруга была перайменавана ў Аткарскую, а яе цэнтр перанесены ў Аткарск. Гл.: Саратаўскі раён. Электронны летапіс Саратаўскай губерні. elsso.ru. Архівавана з першакрыніцы 7 студзеня 2018. Праверана 5 студзеня 2018.
- ↑ О Перечислении по Нижне-Волжскому края Ягодно-Полянского района в состав АССР Немцев Поволжья. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 1 снежня 2012.
- ↑ Постановление ВЦИК от 10.01.1934 «О разделении Нижневолжского края на Саратовский край с центром в г. Саратове и Сталинградский край с центром в г. Сталинграде»
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Нижневолжский край / Арчебасова Н. А. // Нанонаука — Николай Кавасила. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2013. — С. 673. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов; 2004—). — ISBN 978-5-85270-358-3.
- История административно-территориального деления Сталинградского (Нижневолжского) края. 1928—1936 гг. : Справочник Архівавана 31 жніўня 2021. / Сост.: Д. В. Буянов, Н. С. Лобчук, С. А. Норицына. — Волгоград: Волгоградское научное издательство, 2012. — 575 с. — 300 экз. — ISBN 978-5-90608-102-5.
,_Emblem_of_Russia_(1991%E2%80%931992).svg)