Павел Васілевіч Суляндзіга

Павел Васілевіч Суляндзіга
Нараджэнне	20 лютага 1962(1962-02-20) (62 гады) Q15241880?, Q17506683?, Пажарскі раён[d], Прыморскі край, РСФСР, СССР
Член у	first Civic Chamber of the Russian Federation[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі другога склікання (2008—2010)[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі трэцяга склікання (2010—2012)[d] Грамадская палата Расійскай Федэрацыі чацвёртага склікання (2012—2015)[d]
Адукацыя	Far East State Humanitarian University[d] (1984)
Навуковая ступень	кандыдат эканамічных навук (2006)
Дзейнасць	палітык
Сайт	batani.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел Васілевіч Суляндзіга (20 лютага 1962, сяло Алон Пажарскага раёна Прыморскага края) — расійскі палітык.

Біяграфія

Навучаўся ў Хабараўскім дзяржаўным педагагічным універсітэце. З 1984 да 1987 г. займаўся педагагічнай дзейнасцю, выкладаў матэматыку ў школе, таксама працаваў намеснікам дырэктара.

У 1987 годзе быў абраны старшынём выканаўчага камітэту Савета народных дэпутатаў, займаў гэтую пасаду да 1991 г. З гэтага года працаваў прэзідэнтам Асацыяцыі карэнных малалікіх народаў Прыморскага края і старшынём нацыянальнага савету народных дэпутатаў сяла Чырвоны Яр. У 1993—1994 гг. быў кіраўніком праектнага камітэту па захаванні біяразнастайнасці ў басейне ракі Бікін. Да 1995 кіраваў праектам «Традыцыйныя рамёствы карэнных малалікіх народаў і развіццё этналагічнага турызму». У 1995 годзе пакінуў пасаду старшыні нацыянальнага савету народных дэпутатаў і быў прызначаны дарадцам губернатара Прыморскага края, займаўся пытаннямі карэнных малалікіх народаў Поўначы, займаў гэтую пасаду да 1997 г. У 1997 годзе займаўся праектам «Рэгіянальнае заканадаўства па карэнных малалікіх народах на Далёкім Усходзе», займаў пасаду дырэктара праекта. У гэтым жа годзе стаў віцэ-прэзідэнтам, а ў 2001 г. — першым віцэ-прэзідэнтам Асацыяцыі карэнных малалікіх народаў Поўначы, Сібіры і Далёкага Усходу Расійскай Федэрацыі (пакінуў пасаду ў 2010). З 2000 да 2002 — таксама на пасадзе старшыні праўлення сакратарыяту карэнных народаў Арктычнай рады, з 2003 да 2006 — намеснік старшыні працоўнай групы Арктычнай рады па ўстойлівым развіцці. У 2004 годзе стаў прэзідэнтам міжнароднага фонду «Батані». У 2006—2009 гг. — член грамадскай палаты Расіі.

Намеснік старшыні сталага форуму ААН па пытаннях карэнных народаў.

З 1999 г. з'яўляецца сурэдактарам часопіса «Свет карэнных народаў — жывая Арктыка».

Узнагароды

Узнагароджаны граматамі Міністэрства адукацыі РСФСР, ЦК УЛКСМ, Урада Расіі, Савета Федэрацыі Расіі.