Бікін (рака)

Бікін
Бікін
	руск. Бикин
Характарыстыка
Даўжыня	560 км
Басейн	22 300 км²
Расход вады	246 м³/с
Вадацёк
Выток
• Вышыня	1500 м
• Каардынаты	47°00′09″ пн. ш. 137°01′00″ у. д.HGЯO
Вусце	Усуры
• Каардынаты	46°51′07″ пн. ш. 134°02′12″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі	2,4 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма	Амур
Краіна	Расія;
Рэгіёны	Прыморскі край, Хабараўскі край
Код у ДВР	20030700412118100058636
	;
	; выток вусце
	— выток, — вусце
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бікі́н (руск.: Бики́н)^[2] — рака на Далёкім Усходзе Расіі ў Прыморскім і Хабараўскім краях, правы прыток ракі Усуры (басейн Амура).

Даўжыня ракі 560 км, плошча вадазбору 22,3 тыс. км², агульнае падзенне ракі 1334 м, сярэдні ўхіл 2,4 ‰. Сярэдні расход вады 246 (238^[1]) м³/с. Аб’ём гадавога сцёку 7,512^[1] км³/год. Бікін бярэ пачатак на паўночных схілах хрыбта Каменнага, размешчанага ў цэнтральнай частцы Сіхатэ-Аліня. У вярхоўях цячэ ў паўднёвым і паўднёва-заходнім кірунку, затым змяняе кірунак на заходні. Працякае па Прыханкайска-Усурыйскай раўніне^[1]. Каля сяла Васільеўка ўпадае ў раку Усуры справа, за 214 км ад яе вусця. За 20 кіламетраў ад вусця знаходзіцца горад Бікін.

Асноўныя прытокі: Ключавая, Алчан (правыя); Ада, Зева (левыя)^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Чернов А. В., Чалов Р. С. Бикин // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 62. — 538 с. — 100 000 экз.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 62. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Малая советская энциклопедия / Гл. ред. Б. А. Введенский — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1958. — 250 000 экз. — Т. 1. — С. 1013. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[water-1] а ^б ^в ^г ^д Чернов А. В., Чалов Р. С. Бикин // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)

[geo-2] Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 62. — 538 с. — 100 000 экз.

[1]

[2]