Падводныя лодкі Вялікабрытаніі тыпу D

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Падводныя лодкі тыпу D
Падводныя лодкі тыпу D
Падводныя лодкі тыпу D
Гісторыя карабля
Дзяржава сцяга
Усяго завершана 8
Асноўныя характарыстыкі
Тып карабля тарпедная ПЛ
Абазначэнні праекту тып D
Аўтаномнасць плавання 2500 марскіх міль (4600 км; 2900 міль) пры 10 вузлах (19 км / г; 12 міль / г) на паверхні
Экіпаж 25
Кошт £79,910 — £89,410
Памеры
Водазмяшчэнне надводнае 483 т
Водазмяшчэнне падводнае 595 т
Даўжыня найбольшая (па КВЛ) 49,7 м
Шырыня корпуса найб. 4,1 м
Сілавая ўстаноўка

дызель-электрычная
дызельны рухавік (1750 кВт) з двума вінтамі

1 × электрарухавік з 550 к.с. (410 кВт)
Узбраенне
Артылерыя 1 палубная гармата 76,2 QF 12-pounder  (англ.)
Тарпедна-
міннае ўзбраенне
2 насавыя і адзін кармавы ТА 450 мм. 6 тарпед
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы British D class submarines

Падводныя лодкі тыпу D — серыя з 8 падводных лодак Вялікабрытаніі. Пабудаваны ў 1907—1910 гадах. Лодкі тыпу D сталі першым тыпам падводных лодак Каралеўскага флоту, здольных значна выходзіць за межы ўзбярэжных вод. Гэта былі таксама першыя лодкі, абсталяваныя бесправаднымі перадатчыкамі.

Апісанне канструкцыі[правіць | правіць зыходнік]

Патрульныя падводныя лодкі з’яўляліся развіццём лодак тыпу С. Яны былі распрацаваны з улікам выкарыстоўвання дызельных рухавікоў для пазбягання праблем з бензінавымі рухавікамі, адзначаных у папярэдніх тыпах лодак. Лодкі тыпу D былі абсталяваны падвойнымі вінтамі для большай манеўранасці. Таксама яны былі першымі падводнымі лодкамі, якія абсталёўваліся палубнымі гарматамі і стандартнымі радыёпрыёмнікамі. Антэна была прымацавана да мачты, якая прыбіралася перад апусканнем.

Баявое прымяненне[правіць | правіць зыходнік]

Лодкі тыпу D базаваліся ў Харыджы, Імінхаме  (англ.), Блайце  (англ.) і Дуўру. Іх ваенная роля заключалася ў паляванні на нямецкія ваенныя караблі. На апошніх этапах Першай сусветнай вайны лодкі тыпу D выкарыстоўваліся для навучання экіпажаў у Портсмуце.

Падчас Першай сусветнай вайны лодкі патрулявалі Паўночнае мора і Гельгаландскую бухту. Падчас вайны чатыры лодкі (D2, D3, D5 і D6) былі страчаны, а астатнія (D4, D7 і D8) былі прададзены ў ліпені 1919 года.

Мадэль HMS D1

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Akermann, Paul (2002). Encyclopaedia of British Submarines 1901–1955 (reprint of the 1989 ed.). Penzance, Cornwall: Periscope Publishing. ISBN 1-904381-05-7.
  • Gardiner, Robert & Gray, Randal, рэд-ры (1984). Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-85177-245-5.
  • Harrison, A. N. The Development of HM Submarines From Holland No. 1 (1901) to Porpoise (1930) (BR3043)(недаступная спасылка). Submariners Association: Barrow in Furness Branch (1 студзеня 1979). Архівавана з першакрыніцы 19 May 2015. Праверана 19 August 2015.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]