Паўнамоцтва

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Паўнамо́цтва — права адной асобы (прадстаўніка) ажыццяўляць здзелкі ад імя другой (прадстаўленага), тым самым ствараць, змяняць або спыняць правы і абавязкі прадстаўленага. Паводле цывільнага права Рэспублікі Беларусь можа быць заснавана на даверанасці, заканадаўстве або акце ўпаўнаважанага на тое дзяржаўнага органа ці органа мясцовага кіравання і самакіравання, а таксама вынікаць з абставін, у якіх дзейнічае прадстаўнік (напрыклад, прадавец у краме, касір і да т.п.).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]