Псіхапаталогія

Псіхапатало́гія (грэч.: ψυχή  — душа, грэч.: πάθος  — хвароба і грэч.: λογος  — навука) — раздзел псіхіятрыі і клінічнай псіхалогіі(руск.) бел., які займаецца вывучэннем расстройстваў псіхікі з пункту гледжання медыцыны і псіхалогіі . Асноўныя метады — клінічнае назіранне і размова.

Раздзелы

• Агульная псіхапаталогія — вывучае асноўныя, уласцівыя многім псіхічным хваробам, заканамернасці праявы і развіцця паталогіі псіхічнай дзейнасці, агульныя пытанні этыялогіі(руск.) бел. і патагенезу(руск.) бел., прыроду псіхапаталагічных працэсаў, іх прычыны, прынцыпы класіфікацыі(руск.) бел., метады даследавання і лячэння.
• Прыватная псіхапаталогія — вывучае асобныя псіхічныя захворванні, іх этыялогію(руск.) бел., патагенез(руск.) бел., клініку, заканамернасці развіцця, спосабы лячэння і аднаўлення працаздольнасці. Гаворка пры асобных псіхічных захворваннях вывучаецца ў рамках патапсіхалінгвістыкі.

Літаратура

• Ясперс К. Общая психопатология. — М.: Практика, 1997