Тэрапія

Запыт «Лячэнне» перанакіроўваецца сюды; гл. таксама іншыя значэнні.

Тэрапія (грэч.: θεραπεία [therapeia] — лячэнне, аздараўленне) — працэс, мэтай якога з'яўляецца палягчэнне, зняцце ці ліквідацыі сімптомаў і праяў таго ці іншага захворвання, паталагічнага стану ці іншага парушэння жыццядзейнасці, нармалізацыя парушаных працэсаў жыццядзейнасці і ачуньванне, аднаўленне здароўя.

Тэрапеўтычныя падыходы[правіць | правіць зыходнік]

Этыятропная тэрапія накіравана на ліквідацыю прычыны захворвання (напрыклад, антыбактэрыйная тэрапія пры інфекцыйных хваробах).

Патагенетычная тэрапія накіравана на механізмы развіцця захворвання. Яна ўжываецца пры немагчымасці этыятропнай тэрапіі (напрыклад, замяшчальная тэрапія інсулінам пры цукровым дыябеце ў сувязі з недастатковай прадукцыяй гэтага гармону падстраўнікавай залозай і немагчымасцю, на сучасным узроўні развіцця медыцыны, аднавіць гэту функцыю).

Сімптаматычная (паліятыўная) тэрапія ўжываецца для ліквідацыі асобных сімптомаў захворвання (напрыклад, ужыванне анальгетыкаў пры болі, гарачкапаніжальных прэпаратаў пры «высокай тэмпературы» і інш.) Яна можа ўжывацца ў дадатак да этыятропнай і патагенетычнай тэрапіі.
Сімптаматычная тэрапія пры немагчымасці радыкальнага лячэння (тэрмінальная стадыя анкалагічнага захворвання і інш.) ажыццяўляецца ў рамках спектра лячэбна-сацыяльных мерапрыемстваў, званага паліятыўнай дапамогай.

Кансерватыўнае лячэнне[правіць | правіць зыходнік]

Кансерватыўнае (нехірургічнае) лячэнне (уласна, тэрапія) ажыццяўляецца хімічнымі, фізічнымі і біялагічнымі метадамі.

Хімічныя і біялагічныя метады[правіць | правіць зыходнік]

Хімічныя і біялагічныя метады з'яўляюцца асноўнымі кансерватыўнымі спосабамі ўздзеяння на хворы арганізм. Да іх ліку адносяцца:

і іншыя, больш рэдкія, метады.

Фізічныя метады[правіць | правіць зыходнік]

Да фізічных кансерватыўных метадаў лячэння адносяцца фізіятэрапія, масаж і лячэбная фізкультура, гідратэрапія. У большасці выпадкаў гэтыя метады з'яўляюцца дапаможнымі. Фізіятэрапеўтычныя метады складаюцца з уздзеянні на арганізм з дапамогай электрамагнітных і гукавых выпраменьванняў:

Хірургічнае лячэнне[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны артыкул: Хірургічнае лячэнне

Хірургічнае лячэнне фармальна выходзіць за рамкі ўнутранай медыцыны (тэрапіі). Ужываецца ў выпадку немагчымасці ці нізкай эфектыўнасці кансерватыўнага лячэння.

Тым не менш, тэрапію нельга лагічна супрацьпастаўляць хірургіі, паколькі хірургічнае ўмяшанне гэта прыватны выпадак лячэння (тэрапіі), які павінен ужывацца тады, калі гэта неабходна з пункту гледжання тэрапеўтычнай праграмы.