Рацніча

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Рацніча
літ.: Ratnyčia
Касцёл
Касцёл
Краіна
Павет
Самакіраванне
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Ротніца
Насельніцтва
  • 560 чал. (1970)
Часавы пояс
Рацніча на карце Літвы
Рацніча (Літва)
Рацніча

Рацніча[1] (літ.: Ratnyčia, традыцыйная беларуская назва — Ротніца) — вёска ў Друскінінкайскім самакіраванні Алітускага павета Літвы. Уваходзіць у склад горада Друскінінкая. Размешчана пры ўтоку ракі Рацніча (Ратнічанкі) у Нямунас, ва ўсходняй частцы горада.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Стары касцёл, 1908 г.

Вялікае Княства Літоўскае[правіць | правіць зыходнік]

Упершыню Ротніца ўпамінаецца ў XVII стагоддзі. У гэты час яна ўваходзіла ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1762 годзе з фундацыі Лявона Сапегі ў Ротніцы быў пабудаваны касцёл.

Пад уладай Расійскай імперыі[правіць | правіць зыходнік]

Магіла Яна Чачота, 1908 г.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Ротніца апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Троцкім павеце Віленскай губерні.

На 1866 год у Ротніцы было 44 будынкі.

Найноўшы час[правіць | правіць зыходнік]

У 1920 годзе Ротніца апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

Пасля заняцця тэрыторыі ў выніку паходу ў Заходнюю Беларусь у верасні 1939 года ўлады СССР перадалі мястэчка Літве. У чэрвені 1941—1944 гадах Ротніца знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • XIX стагоддзе: 1866 год — 217 чал., з 46 каталікоў і 171 іўдзей[2]
  • XX стагоддзе: 1970 год — 560 чал.

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

  • Касцёл Святога Барталамея Апостала (1910)
  • Магіла Яна Чачота (1847)
  • Могілкі іўдзейскія

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]