Руф (маці Аведа)
Руф | |
---|---|
Дата нараджэння | XIV стагоддзе да н.э.[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | мерк. XIII стагоддзе да н.э.[1] |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Веравызнанне | Canaanite religion[d] і Mosaic Judaism[d] |
Муж | Mahlon[d] і Вааз[d] |
Дзеці | Авід[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Руф — асоба, імем якой названа невялікая агіяграфічная аповесць, якая ўключана ў кананічны біблейскі звод (Гл.далей: кніга «Руф»).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паводле падання, будучы маавіцянкай, яна выйшла замуж за іўдзя, бацькі якога часова перасяліліся з Палесціны ў Мааў. Пасля смерці свёкра і мужа Руф са свякроўю паехала на іх радзіму і пасялілася ў Віфлееме. Каб пракарміць сябе і свякроў, Руф збірала каласы на чужым полі. Выпадкова яна сустрэла багатага сваяка яе мужа-нябожчыка па імені Ваоз. Той, даведаўшыся, хто яна, спагадліва аднёсся да Руфі, пахваліў яе за вернасць свякрові і дазволіў ёй збіраць каласы на сваім полі. Дабрачыннае жыццё і прыгажосць Руфі паслужылі прычынай таго, што яна стала жонкаю багатага Ваоза і нарадзіла яму сына Аведа, дзеда цара Давыда.[2]
Зноскі
- ↑ а б https://www.bible.ca/archeology/bible-archeology-judges-timeline-chronology-othneil-ehud-ruth-1350-1203bc.jpg
- ↑ Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 168. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 168. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Руф (маці Аведа) на Вікісховішчы |