Рэанімацыйная робататэхніка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Рэанімацыйная робататэхніка — тэхналогіі складовых частак рабатызаванага эвакуацыйнага комплексу для выкарыстання ў медыцыне катастроф і рэанімацыйных мерапрыемствах для выратавання параненых або пацярпелых у катастрофах, у сукупнасці здольных не толькі спыніць крывацёк, бесперапынна праводзіць неабходны маніторынг здароўя, зафіксаваць шыйны аддзел у выпадку пераломаў, але таксама ўвесці чалавека з дапамогай адмысловай газавай сумесі ў стан штучнай комы («гібернацыі»), расцягнуўшы такім чынам час «залатой гадзіны  (руск.)»[1].

Прыклады[правіць | правіць зыходнік]

Крытычныя тэхналогіі[правіць | правіць зыходнік]

  • тэхналогіі малаінвазіўныя дыягностыкі — аналіз асноўных паказчыкаў жыццядзейнасці;
  • распрацоўка апаратна-тэхнічнага забеспячэння аператыўных умяшанняў;
  • стварэнне адаптыўных маніпулятараў са зваротнай сувяззю, у тым ліку з функцыянальных і інтэлектуальных актывавальных матэрыялаў;
  • распрацоўка сродкаў рэанімацыйнай падтрымкі і сістэм маніторынгу функцыянальнага стану арганізма;
  • хімічныя сродкі запаволення метабалізму, увядзення ў штучную кому.

Зноскі

  1. М.Д. Алехин, И.Д. Клабуков Военная робототехника на пути к реанимационному роботу // Defense Network. — 2012-02-22.