Свяцілішча Апалона Гілата
Славутасць | |
Свяцілішча Апалона Гілата | |
---|---|
| |
34°40′22″ пн. ш. 32°51′49″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Кіпр, Вялікабрытанія |
Месцазнаходжанне | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Свяцілішча Апалона Гілата (грэч. Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη) — руіны храма на захад ад Курыяна, з'яўляўся адным з самых важных свяцілішчаў Старажытнага Кіпра.
Самай вядомай згадкай гэтага свяцілішча ў антычных крыніцах з'яўляецца апавяданне грэчаскага гісторыка і географа Страбона ў Кнізе XIV яго сачынення «Геаграфія». Страбон згадвае свяцілішча ў наступным кантэксце: «Ва ўсякім разе пачаткам заходняга марскога шляху на Родас з'яўляецца Курый; затым адразу ідзе мыс, адкуль скідаюць святататнікаў, якія датыкнуліся алтара Апалона».
Старажытны храм быў пабудаваны ў часы бронзавага веку і быў разбураны ў 365 годзе да нашай эры ў выніку землетрасення. Пазней многія разбураныя будынкі старажытнага свяцілішча былі адноўлены. Пталамеяў храм датуецца пачаткам 3-га стагоддзя да н.э. Што да рымскага свяцілішча, тое яно было пабудавана ў два этапы: у прота-эліністычны перыяд і ў I стагоддзі н.э. Гэта свяцілішча было разбурана ў 364-365 н.э. землетрасеннем.
Гэта свяцілішча было ідэнтычна свяцілішчу Апалона ў Эпідаўры ў Аргалідзе. Дагэтуль захаваліся надпісы з імем Апалона (5-4 стагоддзе да н.э.).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Свяцілішча Апалона Гілата на Вікісховішчы |
- Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη Архівавана 22 мая 2015., Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού
- ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΥΛΑΤΗ Архівавана 25 снежня 2008., Δήμος Λεμεσού, Κούριο