Спячка

Спя́чка — перыяд запаволення жыццёвых працэсаў і метабалізму ў гомаётэрмных (цеплакроўных) жывёл у перыяды маладаступнасці ежы і, адпаведна, немагчымасці захавання актыўнасці і высокага ўзроўню метабалізму. Характарызуецца зніжэннем тэмпературы цела, запаволеннем дыхання і частаты сэрцабіцця, тармажэннем нервовай дзейнасці (т. зв. «Глыбокі сон») і іншых фізіялагічных працэсаў.

Уласціва пераважна дробным жывёлам сярэдніх і высокіх шырот. Адрозніваюць зімовую (гібернацыя), летнюю (эстывацыя), сутачную і нерэгулярную спячкі.

Некаторыя млекакормячыя (янот, буры мядзведзь, барсук і інш.) упадаюць у зімовы сон.

Гл. таксама

• Анабіёз

Літаратура

• Кірыленка Л. В. Спячка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 123. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• «Seasonal movements and behaviour of basking sharks from archival tagging». Marine Ecology Progress Series (248): 187—196.
• «A Shark With an Amazing Party Trick». New Scientist 177 (2385): 46.
• Маслов С. П. Спячка // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)

Спасылкі

• Спячка // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)