Перайсці да зместу

Спячка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Спя́чка — перыяд запаволення жыццёвых працэсаў і метабалізму ў гомаётэрмных (цеплакроўных) жывёл у перыяды маладаступнасці ежы і, адпаведна, немагчымасці захавання актыўнасці і высокага ўзроўню метабалізму. Характарызуецца зніжэннем тэмпературы цела, запаволеннем дыхання і частаты сэрцабіцця, тармажэннем нервовай дзейнасці (т. зв. «Глыбокі сон») і іншых фізіялагічных працэсаў.

Уласціва пераважна дробным жывёлам сярэдніх і высокіх шырот. Адрозніваюць зімовую (гібернацыя), летнюю (эстывацыя), сутачную і нерэгулярную спячкі.

Некаторыя млекакормячыя (янот, буры мядзведзь, барсук і інш.) упадаюць у зімовы сон.