Станіслаў Лясковіч
Станіслаў Лясковіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | каля 1787 | ||||||
Смерць | 7 лістапада 1837 | ||||||
Член у | |||||||
Месца працы |
Станіслаў Андрэевіч Лясковіч (польск.: Stanisław Laskowicz; каля 1787 — 7 лістапада 1837) — дзяржаўны службовец.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Быў старшынёй межавага суда ў Лідзе. У 1812 г. — люстратар Лідскага павета, паручнік кавалерыі войска Княства Варшаўскага ў часы напалеонаўскіх войнаў. У 1814—1815 г. — лідскі межавы суддзя. У 1820 г. разам з І.-Э. Ляхніцкім уваходзіў у Радзівілаўскую камісію, у 1826 г. быў яе кандыдатам.
Член масонскай ложы «Сябры чалавецтва» ў Гродне, пасведчаны каля 1817 года, масон 2-й ступені ў 1821 годзе. Калі ў 1826 збіралі падпіскі аб удзеле ў патаемных таварыствах, знаходзіўся ў Санкт-Пецярбургу.
Потым выехаў у Лідскі павет Гродзенскай губерні і прыблізна да 1829 г. быў старшынёй Лідскага межавага суда. У 1837 г. — старшыня межавага апеляцыйнага суда і кавалер, падаў 2 чэрвеня прашэнне дырэктару вучылішчаў Гродзенскай губерні І. М. Ястрабцову аб прызначэнні на пасаду ганаровага апекуна вучылішчаў Лідскага павета, але хутка памёр.
Памешчык Лідскага павета, валодаў Няцеччу.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Швед, В. В. Лясковіч Станіслаў Андрэевіч // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.