Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч

Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч
Дата нараджэння	11 студзеня 1867(1867-01-11)
Дата смерці	12 сакавіка 1924(1924-03-12) (57 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР
Род дзейнасці	выкладчык універсітэта, гісторык
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Альма-матар	Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія
Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч на Вікісховішчы

Сцяпан Рыгоравіч Рункевіч (11 студзеня 1867 — 1919?) — беларускі гісторык царквы.

Біяграфія

Сын протаіерэя Мінскай епархіі. Скончыў Пецярбургскую духоўную акадэмію, выкладаў у ёй. Працаваў сакратаром Сіноду. Выдаў 5 выпускаў «Матэрыялаў для гісторыі Мінскай епархіі», якія выйшлі ў свет у Мінску ў 1892—1894. У Мінску ў 1893 выдаў «Кароткі гістарычны нарыс стагоддзя Мінскай епархіі…». У гэтым жа годзе ў Санкт-Пецярбургу пабачыла свет яго «Гісторыя Мінскай архіепіскапіі (1793—1832 гг.)». Аўтар іншых даследаванняў, а таксама артыкулаў, якія друкаваў у часопісе «Минские епархиальные ведомости».

У сваіх працах і публікацыях па гісторыі ўніяцкай царквы і Мінскай епархіі праваслаўнай царквы ў XVIII—XIX стст. разглядаў пытанні гісторыі Рэчы Паспалітай напярэдадні яе падзелу, яе ўзаемаадносіны з Расійскай імперыяй, падрабязна распрацаваў пытанне пра вяртанне ўніятаў у праваслаўе. Выкарыстаў вялікі архіўны матэрыял і прасачыў дадзены працэс у кожным прыходзе, аднак прытрымліваўся афіцыйна прынятага на той час пункту гледжання.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 714 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3.